'''Քարթլի-Կախեթի թագավորություն''', ֆեոդալական պետություն Արևելյան Վրաստանում, առաջացել է XV դարի 2-րդ կեսին։ [[Մայրաքաղաք]]ն էր [[Թիֆլիս]]ը։ Գոյատևել է մինչև [[1762 թվական]]ը, երբ Հերակլ 2-րդ թագավորի օրոք ՔարթչինՔարթլին միավորվել է Կախեթի հետ մեկ, միասնական՝ Քարթչի–Կախեթի թագավորության մեջ։ Քարթլի-Կախեթի թագավորության տնտեսությունը հիմնված էր բնատնտեսության վրա։ Երկիրը բաժանված էր առանձին կիսանկախ միավորների՝ սաթավադոների։ [[XVII դար]]ի վերջին [[XVIII դար]]ի սկզբին Քարթլի-Կախեթի թագավորությունում տեղի է ունեցել տնտեսության և մշակույթի վերելք։ 16-րդ–18-րդ դարում Քարթլի-Կախեթի թագավորությունը պայքար է մղել թուրք–իրանական զավթիչների դեմ։ Վրացի քաղաքական գործիչները (Լուարսաբ 1-ին, [[Սիմոն]], [[Գեորգի Սաակաձե]], [[Ռոստոմ]], Վախթանգ 6-րդ, Հերակլ 2-րդ և ուրիշներ) պայքարել են երկրի անկախության պահպանման համար։ [[1723 թվական]]ին Քարթլի-Կախեթի թագավորությունը նվաճել են թուրքերը, 1735 թվականին՝ պարսիկները։ [[1744 թվական]]ին Քարթլի-Կախեթի թագավորությունը ազատագրվել է օտարի լծից։ [[1801 թվական]]ին Քարթլի–Կախեթի թագավորության կազմում միացել է [[Ռուսաստան]]ին։
