«Խաչակապ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Խաչակապ''', ([[ադրբ.]] Quşçu, [[ռուս]]. աղբյուրներում ` Кущи, Кушчинский) գյուղ, ներկայիս [[Ադրբեջան|Ադրբեջանի Հանրապետության]] [[Դաշքեսանի շրջան]]ում, պատմական [[Մեծ Հայք]]ի [[Ուտիք]] նահանգի [[Գարդման գավառ]]ում։ [[1936]]-ից գյուղը կոչվել է [[Կուշչի (Դաշկեսանի շրջան) | Կուշչի]] (Ղուշչի):

Գտնվում է [[Կոշկարչայ]] գետի հովտում, [[Դաշքեսան]]ից ([[Քարհատ]]) 6,5 կմ հյուսիս:

Շրջակայքում եղել են բազմաթիվ խաչքարեր: Այստեղ է գտնվում հինավուրց [[Թարգմանչաց վանք (Խաչակապ)|Թարգմանչաց վանքը]]` [[4-րդ դար]]։ Մինչև վերջին տարիները, կանգուն էր միայն վանքի կենտրոնական շինությունը։ Ըստ ավանդության, վանքի պատերի ներքո [[Սահակ Պարթև]]ը և [[Մեսրոպ Մաշտոց]]ը հայերեն են թարգմանել [[Աստվածաշունչ]]ը:

Գյուղի հայ բնակչությունը բռնագաղթել է [[1988]]-[[1989]] թվականներին` Ադրբեջանի իշխանությունների վարած հակահայկական քաղաքականության շրջանակներում։ Բնակչության մի մասը հաստատվել է [[Լոռու մարզ]]ի [[Նոր Խաչակապ]] (նախկինում [[Սարալ]]) և [[Գեղարքունիքի մարզ]]ի [[Ջիլ]] գյուղերում։

Խաչակապ գյուղում եղել է հայկական մելիքություն։ [[18-րդ դար]]ում այստեղ իշխել է մելիք Մովսեսը։ Այդ մասին տեղեկություններ է հայտնում [[Րաֆֆի]]ն իր «Խամսայի մելիքություններ» գրքում։