«Հրաձգային սպորտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ կետադրական, փոխարինվեց: այլոք → այլք (2)
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-` +՝)
Տող 1.
[[Պատկեր:Hattie Johnson 2.jpg|մինի|200px|Հրաձգային սպորտի մարզուհի]]
'''Հրաձգային սպորտ''', մարզաձև, որի տարբեր մրցումներում մարզիկները մրցում են 300 [[մետր]] մրցատարածության վրա 3 դիրքից`դիրքից՝ կամավոր հրացանից 40-ական կրակոց արձակելու, նույն դիրքերից 50 մ մրցատարածությունում փոքր տրամաչափի հրացանից 40-ական կրակոց արձակելու, նմանատիպ հրացանից 50 մ տարածության վրա պառկած դիրքից 60 կրակոց արձակելու, փոքր տրամաչափի ատրճանակից 50 մ տարածության վրա 60 կրակոց արձակելու, նույն տիպի ատրճանակից 25 մ տարածության վրա ուրվապատկերների վրա 60 արագընթաց կրակոց արձակելու «վազող եղինիկ» և «վազող վարազ» մրցաձևերում։ Բացի այս մրցաձևերից`մրցաձևերից՝ աշխարհի, Եվրոպայի և այլ առաջնություններում մարզիկները մրցում են հրաձգության շուրջ 30 տարբեր տեսակի մրցություններում։ Այդ մրցումները կրում են անհատական-թիմային բնույթ։ Հրաձգության որոշ մարզաձևերի մրցումներին մասնակցում են նաև կանայք։
 
== Պատմություն ==
Տող 8.
== Հրաձգային սպորտը Հայաստանում ==
 
Հրաձգությամբ Հայաստանում զբաղվում են 1920-ից, 1930-ին հայաստանցի հրաձիգները մասնակցել են [[Անդրկովկաս]]ի, իսկ 1948-ից`ից՝ համամիութենական մրցումներին։ Հայաստանի առաջատար գնդակային հրաձիգներից են Կ. Բոստանջյանը, Ա. Ավետիսյանը, Ս. Անժելովան, Ս. Պողոսյանը, Ռ. Մկրտչյանը, Գ. Զոհրաբյանը, [[Զինաիդա Սիմոնյան]]ը, Ս. Մնացականյանը, [[Հրաչյա Պետիկյան]]ը, [[Նորայր Բախտամյան]]ը և այլք։
 
Հայաստանը [[ստենդային հրաձգություն|ստենդային հրաձգությամբ]] սկսել է զբաղվել 1939-ից, իսկ պաշտոնական մրցումներ կազմակերպվում են 1956-ից։ Հանրապետության ճանաչված ստենդային հրաձիգներ են Դ. Թուշիկյանը, Վ. Այվազյանը, Մ. Չալդրանյանը, Ռ. Սահակյանը, Պ. Բալյանը, Ս. Հակոբյանը, Մ. Այվազյանը, Հ. Հովհաննիսյանը, Վ. Պետրոսյանը, Մ. Կատրանջյանը, Բ. Գինոսյանը, Ե. Ավետիսյանը և այլք։<ref>Միքայել Իսպիրյան, Վահրամ Առաքելյան, Մարզական հանրագիտարան, Երևան, 2007, էջ 215-216։</ref>