«Դիզափայտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:Dizapayttt.jpg|մինի]]Ըստ ավանդության, սարի գագաթին, հինավուրց Կատարո վանքի տեղում, 330-ականներին նահատակվել են մազքթաց արքա Սանեսանի զավակներն ու բազմաթիվ [[քրիստոնյա]]ներ, որոնց դարձի էր բերել Ս. [[Գրիգոր Լուսավորիչ|Գրիգոր Լուսավորչի]] թոռը' Արցախ աշխարհի առաջին եպիսկոպոս Ս. Գրիգորիսը: Նորահավատներին դիզել են ինչպես փայտը և այրել (այստեղից էլ լեռան անունը): Նահատակների մասին հյուսվել են նաև այլ ավանդազրույցներ: Հայաստան ներխուժած արաբները լեռն անվանել են Զիարաթ, որն արաբերեն նշանակում է «սրբավայր» (սրբատեղի, ուխտավայր): 4-5-րդ դարերում լեռան կատարին կառուցվել է Կատարավանքը (Կատարո վանք): [[Լեո]]ն գրում է, որ այն եղել է [[Դիզակ]] գավառի առաջնորդանիստը <ref>http://blog.mediamall.am/?id=46926</ref>: Պատմական աղբյուրների վկայությամբ, ժայռը սրբացված է եղել վաղնջական ժամանակներից, իսկ ուխտագնացության մասին հիշատակությունները վերաբերում են դեռևս արաբական, գուցե և ավելի վաղ ժամանակների: Ինքը` «Զիարաթ» անվանումը, որ կոչում էին օտարները Դիզափայտին, նույն սրբատեղի, սրբավայր իմաստն է արտահայտում <ref>http://nareatoyan.blogspot.am/2014/04/blog-post_20.html?m=1</ref>:

 

== Կատարո վանք ==

[[Պատկեր:Dizapaytt.jpg|մինի|Կատարո վանք]]