«Ցեղակրոնություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ցեղակրոնությունը կրոն չէ՛։ Այն գտրազանցապեսգերազանցապես աշխարհիկ ուսմունք է, «իսկ եթե կրոն է դա, ապա դա կրոնն է ցեղային հպարտության, ուժի և արիության»<ref name="Ամերիկահայությունը78" />։ Նժդեհը [[Հայկական դիցաբանություն|հայ հին հավատքին]] վերադառնալու կոչ չի անում, քանզի հասկանում է դրա միամտությունն ու հնարավոր վտանգավոր հետևանքները։ Այնուհանդերձ, նա չի՛ թաքցնում իր համակրանքը դեպի հայոց հին կրոնը և հայերի հեթանոս անցյալը։ Նա գրում է<ref name="Խռովք32" />.