«Մոբի»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մոբի''' ({{lang-en|Moby}}, իրական անունը, Ռիչարդ Մելվիլ Հոլլ / {{lang-en|Richard Melville Hall}}; ծնվել է. [[սեպտեմբերի 11]] 1965 թվականին Հառլեմում ({{lang-en|Harlem}}), [[Նյու Յորք]]ում։ում: Կարող է նվագել դաշնամուր, կիթառ, բաս-կիթառ և թմբուկներ։թմբուկներ: Սկզբում նվագում էր «Vatican Commandos» փանք խմբում, բայց 1989թ. փանկից անցավ էլեկտրոնային երաժշտության։երաժշտության: Առաջին հավաքածուն թողարկեց 1992 թվականին (Moby անունով), որը պարունակում էր 12 երգ տեխնո ժանրում։ժանրում: Հետագայում այս նույն հավաքածուն վերաթողարկվեց՝ (The Story So Far) անվամբ։անվամբ: Մոբիի հայտնի երգերից են՝ «Go», «Porcelain», «Why Does My Heart Feel So Bad?», «Natural Blues», «Lift Me Up»։: Մոբին նաև ունի երաժշտական հավաքածուներ, որոնք լույս են տեսել այս Մոբիի կեղծանուններով Voodoo Child, Schaumgummi, Barracuda, UHF, The Brotherhood, DJ Cake, Lopez և Brainstorm/Mindstorm.

Ռիչարդը ծնվել է [[Նյու Յորք]]ում, բայց մեծացել է [[Դետրոյտ]]ում։ում: Երբ Մոբին երկու տարեկան էր, նրա հայրը մահացավ ավտովթարում, և հետագայում տղան մեծանում էր մոր հետ, որը բավականին առաջադեմ կին էր և շատ էր ուշադրություն դարձնում տղայի տաղանդին։տաղանդին: Ինը տարեկանում փոքրիկ Մոբին սկսում է սովորել կիթառ և դաշնամուր նվագել։նվագել: «Moby» մականունը Ռիչարդը ստացել է նրա համար, որ իր հեռու բարեկամներից է Հերման Մելվիլը` «Մոբի Դիկի» հեղինակը։հեղինակը: Պատանեկության տարիներին նվագում էր կիթառ տարբեր խմբերում՝ սկսած փանքից Vatican Commandos, անարխիկ խմբում Flipper և բավականին հայտնի այն տարիներին ULTRA VIVID SCENE խմբում։խմբում:

1980 թթ. վերջում Մոբին տեղափոխվեց [[Նյու Յորք]] - հաուս երաժշտության ծննդավայրերից մեկը - և սկսեց ուսումնասիրել դիջեյական գործը տեղի ակումբներում՝ միաժամանակ գրելով սեփական ստեղծագործությունները։ստեղծագործությունները: 1990-91թթ. բաց է թողնում մի քանի սինգլներ՝ քիչ հայտնի «Instinct Records» ստուդիայի օգնությամբ։օգնությամբ:

[[1991]] սինգլ [[Go (սինգլ)|Go]] հայտնի [[Twin Peaks|«Twin Peaks»]] հեռուստասերիալի երաժշտությամբ մտնում է բրիտանական Top 10-ի մեջ և վաճառվում ավելի քան մեկ միլիոն օրինակով։օրինակով: Moby-ին իր առաջին մեծ հաջողությունից հետո նա զբաղվում էր հայտնի և ոչ այնքան խմբերի և երգիչների երգերի ձևավորմամբ, որոնց թվում են [[Մայքլ Ջեքսոն]], [[Pet Shop Boys]], [[Depeche Mode]], [[Erasure]], [[B-52]] և [[Orbital]]։:

Ռիչարդի առաջին լիարժեք հավաքածուն լույս է տեսնում 1992 թվականին։թվականին: Հաջորդ տարի նա թողարկում է «I Feel It / Thousand» սինգլը, որը մտնում է Գինեսի ռեկորդների գրքի մեջ` որպես ամենաարագ երգը երաժշտության պատմության մեջ, և Մոբին կնքում է պայմանագիր Mute Records-ի հետ, որի կազմում լույս է տեսնում նրա մյուս հավաքածուն՝ «[[Ambient]]» անունով, որում հավաքված էին 1988-91թթ նյութերը։նյութերը: «[[Everything Is Wrong]]» սկավառակի վրա, որը լույս է տեսել 1995 թվականին, Ռիչարդը հանդես է գալիս որպես իսկապես օրիգինալ երաժիշտ՝ ստեղծելով մեկ երաժշտություն՝ կազմված տարբեր ժանրերից և ուղղություններից։ուղղություններից: Այս հավաքածուին հայտնի երաժշտական ամսագիր [[Spin (ամսագիր)|Spin]] շնորհում է տարվա «Երաժշտական հավաքածու» կոչումը։կոչումը:

Հաջորդ հավաքածուն «[[Animal Rights]]», որը լույս է տեսնում1996 թվականին, նույնպես բազմաժանր խառնուրդ էր, բայց արդեն այստեղ կար Մոբիի քիչ անսովոր ձայնը։ձայնը: Ինքը՝ հեղինակը, գոհ է արված աշխատանքով, բայց սկավառակը վաճառվում է բավականին վատ։վատ: Այդ անհաջողությունից Մոբին սկսում է իրեն վատ զգալ, իսկ թոքերի քաղցքեղից մահանում է նրա մայրը։մայրը: 1997 թվականին հանդես գալով Voodoo Child կեղծանվան տակ՝ Մոբին բաց է թողնում «The End Of Everything» և «I Like To Score» սկավառակները, որոնցում նա հավաքում է սեփական երգերի ռեմիքսները, որոնք օգտագործվել են ֆիլմերում։ֆիլմերում: Հուրախություն Մոբիի՝ այս սկավառակը վաճառվում է ավելի լավ, քան «Animal Rights», և ուժ տալիս հետագա աշխատանքի համար։համար:

Ահավոր մեծ հայտնություն բերեց Մոբիին «[[Play]]» հավաքածուն (1999թ)։: Այն իրենից ներկայացնում է բավականին դանդաղ աշխատանք՝ իր մեջ ներառող downtempo բիթի և հոյակապ երաժշտության միաձուլում։միաձուլում: «Honey» և «Find My Baby» հավաքածուների առաջին երկու երգերը ստեղծել է բավականին հնարամտորեն։հնարամտորեն: Այստեղ Մոբին միացրել է բլյուզ վոկալային կարճ հատվածները բրեկբիթային տեխնոյի հետ։հետ: Կամաց լսվող դաշնամուրը և ընդհատվող ջութակը «Porcelain» երգում հնչում են բավականին գեղեցիկ։գեղեցիկ:

«Play» հավաքածուն վաճառվել է ավելի քան տասը միլիոն օրինակով։օրինակով: 26 երկրում հավաքածուն դարձել է «պլատինային», երեք տարի շարունակ նոմինացվել «Grammy», ստացել մի քանի մրցանակ, այդ թվում՝ MTV և VH1։VH1:

2002 թվականին լույս է տեսնում Մոբիի վեցերորդ հավաքածուն «[[18 (ալբոմ)|18]]», որի ձայնագրությանը մասնակցել են Sinéad O'Connor, Angie Stone, MC Lite, Azure Ray։Ray:

2005 թ լույս է տեսնում նոր հավաքածու՝ «[[Hotel]]» անունով, որում նա համաձուլել է էմբիենթը և փոփ-ռոքը։ռոքը: Հավաքածուի ամենասիրված երգն է «Lift me up», որը Մոբին որոշեց ընդգրկել հավաքածուի մեջ ամենավերջին պահին երազում դրա կատարումը տեսնելուց հետո։հետո: Բոլոր ձայները և երաժշտական գործիքները կատարվել և ձայանագրվել են Մոբիի և երգիչ Լոուրեն Դաունի կողմից։կողմից:

2007 թվականին հիմնադրում է ռոք խումբ The Little Death NYC՝ իր ընկերներ Լոուրեն Դաուն, Դառոն Մերֆիի և Աառոն Նուռկսի մասնակցությամբ։մասնակցությամբ:

Հաջորդ նրա աշխատանքը դառնում է «[[Last Night]]» հավաքածուն (2008)։: Այն իր մեջ ներառում է 80-ականների պարային երաժշտության մոտիվները, տեխնո և հիփ-հոփ։հոփ: Նույն թվականին Մոբին հիմնադրում է MobyGratis նախագիծը, որի գաղափարն է այն, որ ցանկացած անհայտ կինեմատոգրաֆիստ կարող է օգտագործել Մոբիի երգերը իր ֆիլմում անվճար։անվճար:

«[[Wait for Me]]» հավաքածուի լույս տեսնելը կայացավ 2009 թվականին, որին հաջորդեց «Shot in the Back of the Head» երգի տեսահոլովակի նկարահանումը, որը կարելի էր ներբեռնել Մոբիի կայքից։կայքից: Հոլովակի ռեժիսորն է Դեվիդ Լինչը։Լինչը: Դրանից հետո Մոբին բաց է թողնում սինգլ «Pale Horses» և սկսում նաև որոշ ժամանակ ամեն իր երգին կայքում տեղադրել անիմացիոն կարճ տեսահոլովակներ։տեսահոլովակներ: Այդ ամառ Մոբին գնում է Եվրոպա և Հյուսիսային Ամերիկա՝ շրջագայության։շրջագայության:

2010 թվականի դեկտեմբերին լույս է տեսնում Միլեն Ֆարմերի «Bleu noir» հավաքածուն, որում ութ երգի երաժշտությունը գրել է Մոբին, այդ թվում՝ Bleu noir երգը, որի երաժշտությունը օգտագործում է Destroyed հավաքածուում (The Day երգում)։: Մոբին նաև գրել է «Inseparables» երգի անգլերեն բառերը։բառերը:

Փետրվարի 15-ին իր կայքում Մոբին հայտնում է նոր հավաքածուի մասին, որի անունն է [[Destroyed]]։: Նա նշում է, որ հավաքածուն լույս կտեսնի 2011 թվականի մայիսի 16-ին։ին: Երաժշտական հավաքածուի հետ զուգահեռ լույս կտեսնի նաև ֆոտոալբոմ, որը նույնպես կկոչվի [[Destroyed]], որում տեղ կգտնեն այն բոլոր Մոբիի կողմից արված լուսանկարները։լուսանկարները: Այդ նույն օրը լույս է տեսնում Be The One EP հավաքածուն՝ կազմված երեք երգից Be The One, Sevastopol и Victoria Lucas։Lucas:

Մոբին մի շարք բարեգործական կազմակերպությունների անդամ է։է: Նա համագործակցում է MoveOn և The Humane Society հետ։հետ:

Մոբիի շատ հավաքածուներում կան կարճ գրվածքներ, որոնց հեղինակն է հենց ինքը՝ Մոբին (այն լինում է սկավառակի տուփի մեջ)։:

«[[Everything Is Wrong]]» կար հոդված քլորային նյութերի վերաբերյալ («Մենք օգտագործում ենք վնասակար քլորային սպիտակեցնող նյութեր, որպեսզի պահպանենք մեր ներքնազգեստը սպիտակ»)։:

* Մոբին ապրում է Լոս Անջելեսում, առաջ ապրում էր Նյու Յորքում՝ Մանհեթեն թաղամասում։թաղամասում: Նրան է պատկանում ոչ մեծ սրճարան՝ TeaNY անունով։անունով:

* Մականունը վերցված է [[Հերման Մելվի]]լի «[[Մոբի Դիկ]]» ստեղծագործությունից, որի հեղինակը նրա հեռավոր բարեկամն է։է:

* «Extreme Ways» երգը հնչում է Ջեյսն Բորնի եռապատման ֆիլմերի ավարտական տիտրերում։տիտրերում:

Որոշ հավաքածուների լույս տեսնելուց հետո Մոբին հարցազրույցներ էր տալիս, որոնք տարածվում էին սահմանափակ քանակով ձայնասկավառակների վրա։վրա: Այդ հարցազրույցներն արված են «հարց —- պատասխանի» տեսքով, իսկ սկավառակի վրա լսվում է միայն Մոբիի ձայնը (հարց տվողի ձայնը չի լսվում)։: Պատասխանները բաժանված են իրարից մոտ 1 վայրկյան լռությամբ, իսկ հարցերը գրված էին թղթի վրա, որը տրվում էր սկավառակի հետ (ինֆորմացիան ըստ [http://www.discogs.com/ discogs.com] կայքի)

Հարցերի ցուցակը և հարցազրույցների մասին կարելի է իմանալ այս կայքերից։կայքերից:

* (2006) [http://www.discogs.com/release/1114351 Go —- The Very Best of Moby Interview]