«Մարգարիտ Բաբայան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ մաքրվեց, փոխարինվեց: ։ → : (13) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 20.
| URL =
}}
'''Մարգարիտ Ավետիքի Բաբայան''' ([[1874]], [[դեկտեմբերի 24]], [[Գոթա]], [[Գերմանիա]] - [[հոկտեմբերի 18]], [[1968]], [[Փարիզ]]), հայ դաշնակահարուհի, երգչուհի (մեցցո-սոպրանո), երաժշտագետ, մանկավարժ:
 
[[Ավետիք Բաբայան|Ավետիք]] և [[Աոֆյա Բաբայան]]ների դուստրը:
 
== Կենսագրություն ==
Մարգարիտ Բաբայանը ծնվել է [[Գերմանիա]]յի [[Գոթա]] քաղաքում։քաղաքում: 1901-1904 թվականներին սովորել է Թիֆլիսի երաժշտական ուսումնարանում, որտեղ [[դաշնամուր]]ի դասեր է առել Մ. Իպպոլիտով-Իվանովից, Կ. Ալիխանովից, համերգներ տվել Անդրկովկասի քաղաքներում, առանձին գրքույկով հրատարակել է Վ.Վիլդերի «Լյուդվիգ վան Բեթհովեն» աշխատության [[հայերեն]] վերապատումը (1896), աշխատակցել մամուլին։մամուլին: Ձայնը մշակել է [[Փարիզ]]ում` Պոյին Վիարդոյի և Արտո դը Պադիլլայի մոտ։մոտ: 1901 թվականից մեներգեցողություն է դասավանդել Թիֆլիսի երաժշտական ուսումնարանում։ուսումնարանում: 1904 թվականից ընտանիքով մշտապես բնակվել է Փարիզում, հանդես եկել համերգներով եվրոպական երկրներում։ երկրներում:
 
Երգացանկն ընդգրկել է հին վարպետների, [[19-րդ դար]]ի եվրոպական, ռուսական, հայկական դասականների, ինչպես և ժամանակակից կոմպոզիտորների գործերը։գործերը: Ունեցել է հարուստ ու ճկուն ձայն, նուրբ և գեղարվեստորեն պարզ կատարում, ստեղծագործության բնույթի և ոճի ճիշտ զգացում։զգացում: [[Կոմիտաս]]ի և [[Արշակ Չոպանյան]]ի հետ հանդես է եկել համերգ-դասախոսություններով։ դասախոսություններով:
 
1911 թվականին Փարիզում հիմնել է մեներգեցողության վարժարան: 1951 թվականին արժանացել է համաֆրանսիական ստուգատեսի մրցանակին։մրցանակին: Եղել է Կոլոնն-Լամուրյո համերգային ընկերության մենակատար, Ֆրանսիական երգի վարպետների միության և Երաժշտագետների ընկերության անդամ, ֆրանսիական ռադիոյի պաշտոնական մեկնաբան, աշխատակցել է «Լարուս» հանրագիտարանին<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առա(ին, Երևան, 2005}}</ref><ref>[http://www.musicofarmenia.com/hy/margaretbabayan Մարգարիտ Բաբայանի ամսին musicofarmenia.com կայքում]</ref>։:
 
Մտերիմ է եղել Ա. Չոպանյանի, Կոմիտասի հետ, հավաքել վերջինիս ձեռագրերը, հրատարակել որոշ գործեր:
 
== Կոմիտասը Մարգարիտ Բաբայանի հուշերում ==
1895 թվականին ծանոթացել է Կոմիտասի հետ, դարձել մերձավոր բարեկամը, 1906 և 1914 թվականներին Փարիզում մասնակցել նրա համերգներին։համերգներին: Եռանդուն աջակցել է կոմիտասյան խնամատար հանձնաժողովին։հանձնաժողովին: Հավաքել է Կոմիտասի ձեռագրերը, հրատարակել որոշ գործեր, նրա մասին գրել հոդվածաշար։հոդվածաշար:
{{քաղվածք|1902 թվականներին էր, Թիֆլիս, երազուն ու չքնաղ գարնան մի օր, Տիրայր վարդապետը գալով մեզմոտհայտնում է, որ Կոմիտաս նոր եկած էր Էջմիածնից և կփափագի ծանոթացնել մեզ հետ: Հայտնում է, թե վարդապետը ուրախությամբ պիտի երգե մեզ համար, միայն կփափագի, որ այդ լիներ մի մեծ սրահում, ոչ թե մեծ հասարակության առաջ, այլ մի քանի ընտրյալների համար»:
Ամենամեծ հոժարությամբ շտապում եմ թույլտվություն առնելու Թիֆլիսի նոր կառուցված շքեղ երաժշտանոցի վարչությունից և նույն երեկոյին միքանի բարեկամներից շրջապատված սրտատրոփ սպասում ենք: Ծառան մի աղոտ լույս է վառում մի անկյունում. hամարյա մթի մեջն ենք. և ահա բեմ է բարձրանում մի նիհար սևազգեստ երիտասարդ ու նստում դաշնամուրին առաջ: Խորհին տպավորիչ լռության մեջ առաջին անգամ լսում եմ նրա ձայնը, որ իր կրակոտ հոգուն երաժշտավառ ու կարծես արցունքներով շաղախված լարերից գնում, գնում, բարձրանում է մինչև բարձրերը: Արցունքներս անխնահոսում էին աչքերիցս, մինչև որ Տիրայր վարդապետը տեսնելով անասելի հուզմունքս, կանգնեցնումէոգևորվածերաժշտին. «Բավականէ, բավական, Կոմիտաս, աղջկան սպանեցի՛ր»<ref>[http://mijin.mskh.am/1913 Կոմիտասը Մարգարիտ Բաբայանի հուշերում]</ref>:|}}