Վիքիպեդիա

«Եվգենի Ռազին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
{{Անձ}}
{{{!}} style="background: transparent"
''Награды СССР:''
{{!}}-
{{!}}{{Орден Ленина}}{{!}}{{!}}{{Орден Красного Знамени}}{{!}}{{!}}{{Орден Красного Знамени}}{{!}}{{!}}{{Орден Отечественной войны 1 степени|1945}}
{{!}}-
{{!}}{{Орден Отечественной войны 1 степени}}{{!}}{{!}}{{Орден Отечественной войны 2 степени}}{{!}}{{!}}{{Орден Красной Звезды}}{{!}}{{!}}{{Орден Славы 3 степени}}
{{!}}-
{{!}}{{Орден «Знак Почёта»}}{{!}}{{!}}{{Медаль За отвагу}}{{!}}{{!}} {{Медаль За боевые заслуги}}{{!}}{{!}}{{Медаль XX лет Рабоче-Крестьянской Красной Армии}}
{{!}}}
'''Եվգենի Անդրեյի Ռազին''' ({{lang-ru|Евге́ний Андре́евич Ра́зин}}), մինչև 1924 թվականը կրել է '''Նեկլեպաև''' ({{lang-ru|Неклепаев}}) ազգանունը, ծնվել է [[Հոկտեմբերի 25|13 (25) հոկտեմբերի]] [[1898]], գյուղ Պակինիչի Ռոսլավլի գավառ, Սմոլենսկի նահանգ - վախճ. [[Ապրիլի 6|6 ապրիլի]] [[1964]], [[Մոսկվա]]) - ռուս խոհրդային ռազմական պատմաբան:
 
Տող 18 ⟶ 9՝
1939 թվականին դոցենտ, գնդապետ Ե.Ա.Ռազինը Ռազմհրատ ({{lang-ru|Военное издательство}}) բերեց իր քառահատոր  «Ռազմարվեստի պատմությունը հնագույն ժամանակներից մինչև 1914-1918 թվականների առաջին իմպերիալիստական պատերազմը» ({{lang-ru|«История военного искусства с древнейших времён до первой империалистической войны 1914-1918 годов»}}) աշխատությունը: Նույն տարում լույս տեսան նրա հեղինակած «Ռազմարվեստի պատմության» ({{lang-ru|«История военного искусства»}}) երկու հատորները, որոնք միանգամից շատ բարձր գնահատվեցին: Գիրքը դարձավ ռազմական պատմության ուսումնական ձեռնարկ և մինչև այսօր էլ համարվում է [[Ռազմական գործ|ռազմական գործի]] պատմության դասական երկերից մեկը: 
 
Գնդապետ Ե.Ա.Ռազինի գիրքը ենթարկվեց քննադատության: Սակայն այդ քննադատությանը դիմադրություն ցուցաբերեցին Կարմի բանակի այն ժամանակվա ղեկավարները: Գնդապետ Ռազինի գլխավոր պաշտպաններից մեկը դարձավ Խորհրդային Միության պաշտպանության ժողովրդական կոմիսար Խրհրդային Միության մարշալ Ս.Կ.Տիմոշենկոն ({{lang-ru|С. К. Тимошенко}}), որը կազմավորեց հանձնաժողով մարշալ Բ. Մ. Շապոշնիկովի ({{lang-ru|[[Բորիս Շապոշնիկով|Б. М. Шапошников]]}}) գլխավորությամբ՝ «Ռազմարվեստի պատմություն» գիքրնգիրքն ուսումնասիրելու համար: ՀանձնաժղովիՀանձնաժողովի մեջ մտան հայտնի պատմաբաններ և ռազմական գործիչներ: Արդյունքում գնդապետ Ռազինի գիրքը որոշ խմբագրությունների ենթարկվեց, և 1941 թվականին լուսյ տեսավ երկրորդ հրատարակությունը: <div><br>Նախապատերազմյան տարիներին գնդապետ Ռազինը ԽՍՀՄ «Ռազմապատմական հանդեսի» ({{lang-ru|«Военно-исторический журнал»}}) խմբագրակազմի անդամն էր:
</div>1941-1945թթ. գերմանա-խորհրդային պատերազմի ժամանակ 1941-1944թթ. գվարդիայի [[գնդապետ]]<ref name="autogenerated20130619-2">Общедоступный электронный банк документов «Подвиг Народа в Великой Отечественной войне 1941-1945 годов»</ref> Ռազինը ծառայում է ԽՍՀՄ Զինված ուժերի Գերագույն շտաբի ռազմապատմական բաժնում, իսկ 1944 թ. դեկտեմբերից՝ 1944 թվականի դեկտեմբերից՝ պատերազմի փորձի ուսումնասիրման բաժնի պետ<ref name="autogenerated20130619-1">Наградной лист на Орден Отечественной войны I степени.</ref> ՝ 2-րդ Բելառուսական ռազմաճակատի և 1-ին Ուկրաինական ռազմաճակատի 4-րդ գվարդիական տանկային բանակի 4-րդ գվարդիական տանկային դիվիզիայի շտաբներում: Կելցե-Խմելնիցկյան օպերացիայի ժամանակ գործուղվել է զորքեր (10-րդ գվարդիական տանկային կորպուս և 93-րդ առանձին բրիգադ)<ref name="autogenerated20130619-1">Наградной лист на Орден Отечественной войны I степени.</ref>: Ուներ մեկ վիրավորում և մեկ կոնտուզիա<ref name="autogenerated20130619-1">Наградной лист на Орден Отечественной войны I степени.</ref>:
 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Եվգենի_Ռազին» էջից