Վիքիպեդիա

«Եվգենի Ռազին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Տող 4.
Եվգենի Անդրեյի Նեկլեպաևը ծնել է <nowiki/>[[Հոկտեմբերի 25|13 (25) հոկտեմբերի]] <nowiki/>[[1898|1898 թ.]] Սմոլենսկի նահանգի Ռոսլավլի գավառի Պակինիչի գյուղում: Պատանի ժամանակ հարել է բոլշևիկներին: Բանվորագյուղացիական կարմիր բանակում (ԲԳԿԲ) է [[1917|1917 թվականից]] <ref name="autogenerated20130619-1">Наградной лист на Орден Отечественной войны I степени.</ref>:
 
1917 թվականից — ՌԿԿ(բ) անդամ է, Ռուսաստանի Քաղաքացիական պատերազմի մասնակից՝ 1918 թվականից, եղել է գումարտակի հրամանատար և հրաձգային գնդի կոմիսար: 1924 թվականին ավարտել է ԲԳԿԲ-ի Ռազմական Ակադեմիան, նշանակվել է հրաձգային <nowiki>[[զորագունդ|զորագնդի]]</nowiki> հրամանատար, իսկ 1936 թվականին՝ ուղարկվել է Կարմիր պորֆեսուրայիպրոֆեսուրայի ինստիտուտ (<nowiki>{{lang-ru|Институт красной профессуры}}</nowiki>), 1929 թվականից՝ դասախոսական աշխատանքի զանազան ռազմաուսումնական հաստատություններում: Ղեկավարել է Ռազմական արվեստի պատմության ամբիոնը Մ.Վ.Ֆրունզեի անվան Ռազմական  Ակադեմիայում 1936—1942 թթ. և 1949—1957 թթ., մինչև 1940 թ.՝ դոցենտ, ապա՝ պրոֆեսոր: Հեղինակ է մի շարք գրքերի՝ նվիրված <nowiki>[[ռազմական արվեստ (ռազմարվեստ)|ռազմարվեստի]]</nowiki> պատմությանը` հնագույն ժամանակներից մինչև XX դարի սկիզբը:
 
1939 թվականին դոցենտ, գնդապետ Ե.Ա.Ռազինը Ռազմհրատ (<nowiki>{{lang-ru|Военное издательство}}</nowiki>) բերեց իր քառահատոր  «Ռազմարվեստի պատմությունը հնագույն ժամանակներից մինչև 1914—1918 թվականների առաջին իմխերիալիստականիմպերիալիստական պատերազմը» (<nowiki>{{lang-ru|«История военного искусства с древнейших времён до первой империалистической войны 1914—1918 годов»}}</nowiki>) աշխատությունը: Նույն տարում լույս տեսան նրա հեղինակած «Ռազմարվեստի պատմության» (<nowiki>{{lang-ru|«ИсторииИстория военного искусства»}}</nowiki>) երկու հատորները, որոնք միանգամից շատ բարձր գնահատվեցին: Գիրքը դարձավ ռազմական պատմության ուսումնական ձեռնարկ և մինչև այսօր էլ համարվում է [[Ռազմական գործ|ռազմական գործի]] պատմության դասական երկերից մեկը: 
 
Գնդապետ Ե.Ա.Ռազինի գիրքը ենթարկվեց քննադատության: Սակայն այդ քննադատությանը դիմադրություն ցուցաբերեցին Կարմի բանակի այն ժամանակվա ղեկավարները: Գնդապետ Ռազինի գլխավոր պաշտպաններից մեկը դարձավ Խորհրդային Միության պաշտպանության ժողովրդական կոմիսար Խրհրդային Միության մարշալ Ս.Կ.Տիմոշենկոն (<nowiki>{{</nowiki>lang-ru|[[Սեմյոն Տիմոշենկո|С. К. Тимошенко]]<nowiki>}}</nowiki>), որը կազմավորեց հանձնաժողով մարշալ Բ.Մ.Շապոշնիկովի (<nowiki>{{</nowiki>lang-ru|[[Բորիս Շապոշնիկով|Б. М. Шапошников]]<nowiki>}}</nowiki>) գլխավորությամբ՝ «Ռազմարվեստի պատմություն» գիքրն ուսումնասիրելու համար: Հանձնաժղովի մեջ մտան հայտնի պատմաբաններ և ռազմական գործիչներ: Արդյունքում գնդապետ Ռազինի գիրքը որոշ խմբագրությունների ենթարկվեց, և 1941 թվականին լուսյ տեսավ երկրորդ հրատարակությունը: <div><br>
</div><div>Նախապատերազմյան տարիներին գնդապետ Ռազինը ԽՍՀՄ «Ռազմապատմական հանդեսի» (<nowiki>{{lang-ru|«Военно-исторический журнал»}}</nowiki>) խմբագրակազմի անդամն էր:</div>
 
1941-1945թթ. գերմանա-խորհրդային պատերազմի ժամանակ 1941-1944թթ. գվարդիայի [[գնդապետ]]<ref name="autogenerated20130619-2">Общедоступный электронный банк документов «Подвиг Народа в Великой Отечественной войне 1941—1945 годов»</ref> Ռազինը ծառայում է ԽՍՀՄ Զինված ուժերի Գերագույն շտաբի ռազմապատմական բաժնում, իսկ 1944 թ. դեկտեմբերից՝ 1944 թվականի դեկտեմբերից՝ պատերազմի փորձի ուսումնասիրման բաժնի պետ<ref name="autogenerated20130619-1">Наградной лист на Орден Отечественной войны I степени.</ref> ՝ 2-րդ Բելառուսական ռազմաճակատի և 1-ին Ուկրաինական ռազմաճակատի 4-րդ գվարդիական տանկային բանակի 4-րդ գվարդիական տանկային դիվիզիայի շտաբներում: Կելցե-Խմելնիցկյան օպերացիայի ժամանակ գործուղվել է զորքեր (10-րդ գվարդիական տանկային կորպուս և 93-րդ առանձին բրիգադ)<ref name="autogenerated20130619-1">Наградной лист на Орден Отечественной войны I степени.</ref>: Ուներ մեկ վիրավորում և մեկ կոնտուզիա<ref name="autogenerated20130619-1">Наградной лист на Орден Отечественной войны I степени.</ref>:
Տող 15.
 
 
Հայտնի էր որպես ականավոր մանկավարժ, որն ունակ էր հետաքրքրել հսկայական լսարան: 1955—1961 թթ. վեահրատարակցելվերահրատարակվել է նրա «Ռազմարվեստի պատմության» երկհատորյակը և հրատարակվել է 3-րդ հատորը:
 
1957 թվականից՝ պաշտոնաթող գեներալ-մայոր էր: Վախճանվել է 1964 թվականին:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Եվգենի_Ռազին» էջից