|
}}
== Նկարագրություն ==
'''Կենսածառ արևելյան''' ({{lang-lat|Biota orientalis Endl}}), [[նոճազգիներ]]ի ընտանիքի, [[Կենսածառ]] ցեղի բույս։
15 — 18 մ բարձրությամբ մշտադալար ծառ է, որն ունի ձվաձև կամ բրգաձև սաղարթ: Փշատերևները[[Փշատերև]]ները մուգ կանաչ են, մինչև 1,0 մմ երկարությամբ, ռոմբա-ձվաձև։ Կոները[[Կոն]]երը մսալի են, սերտաճած թեփուկներով․ մինչև հասունանալը կապտականաչ են, հասունանալիս՝ կարմրադարչնագույն։ ԴռանքԴրանք ունեն կեռիկներ։ Ծառը դանդաղ է աճում, որի շնորհիվ խուզելուց հետո երկար ժամանակ պահպանում է տրված ձևը։ Ստվերատար է և ջերմասեր։ Լավ է դիմանում ինչպես օդային, այնպես էլ հողային երաշտին[[երաշտ]]ին: Ձողի նկատմամբ պահանջկոտ չէ, սակայն լավ է աճում թեթև, [[կրային միացություններովմիացություններ]]ով հարուստ, ջրաթափանց հողերում: Հայրենիքը [[Հյուսիսային Չինաստանի[[Չինաստան]]]]ի լեռներն են: Բազմանում է սերմերով և կտրոններով: Կան այս ծառի բազմաթիվ դեկորատիվ ձևեր, որոնք ավելի դանդաղ են աճում, քան հիմնական տեսակը:
== Տարածվածություն ==
[[Պատկեր:Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft (1912) (14797568003).jpg|մինի]]
Տարածված է ամենուրեք․ դժվար է պատկերացնել մի բնակավայր, որտեղ կենսածառ աճելիս չլինի: Երևանում[[Երևան]]ում հանդիպում են մոտ 70 տարեկան ծառեր, որոնք 30—35 տարեկան հասակում նախկին «[[Սարդարի այգի|Սարդարի այգուց]]» տեղափոխվել և տնկվել են Շահումյանի[[[[Շահումյան]]ի անվան բուլվարումբուլվար]]ում: 1965 թվականին այդ ծառերի բարձրությունը անցնում էր 10 — 12 մ-ից, բնի բարձրությունը կազմում էր 2,2 — 3,0, տրամագիծը 25—30 սմ, սաղարթի լայնությունը'լայնությունը՝ 4,0X4,5 մ: Ըստ բարձրության տարեկան աճը կազմում էր հազիվ 6 — 10 սմ: Այդ բույսերը ոչնչացվեցին բուլվարի վերակառուցման ընթացքում:
Երևանի կանաչ գոտում և բուսաբանական այգում արևելյան կենսածաոը առատ ինքնացան է տալիս: Ձմռան ընթացքում սաղարթը գորշանում է: Պտղաբերում է ամեն տարի'տարի՝ չափազանց առատորեն: Լավ է աճում նույնիսկ թույլ աղակալած և խիստ քարքարոտ հողերի վրա: Վնասատուներով և հիվանդություններով չի վարակվում: Ընձյուղների[[Ընձյուղ]]ների աճը սկսվում է ապրիլի սկզբին: Ծաղկում է ապրիլի[[ապրիլ]]ի կեսերին: Կոները հասունանում են հոկտեմբերին[[հոկտեմբեր]]ին: Որոշ տարիներին ծաղկում է երկրորդ անգամ` մայիսին[[մայիս]]ն:
Կիրովականում[[Կիրովական]]ում 22 տարեկանում այն հասնում է 4,2 —4,5 մ բարձրության, 8,0 —8,5 սմ բնի տրամագծով, 2,3X2,5 մ սաղարթի լայնությամբ: Չի ցրտահարվում, ամեն տարի առատ պտղաբերում է:
Գյուլագարակի[[[[Գյուլագարակ]]ի «ՍոճուտումՍոճուտ]]ում» նույնպես լավ է աճում, սակայն ավելի թույլ է պտղաբերում, քան Երևանում:
Սևանում[[Սևան]]ում ձմեռում է ձյան ծածկոցի տակ: Երբ ձյունածածկոցը բարակ է, իսկ ձմեռը խիստ զգալիորեն ցրտահարվում է, չի պտղաբերում: Աճը այստեղ խիստ դանդաղ է:
== Կիրառություն ==
Կարելի է լայնորեն օգտագործել [[հակաէրոզիոն անտառկուլտուրաներումանտառկուլտուրաներ]]ում, Նախալեռնային[[նախալեռ]]նային, կիսաանապատային[[կիսաանապատ]]ային, ներքին և միջին լեռնային[[լեռ]]նային անտառային[[անտառ]]ային գոտիներում[[գոտի]]ներում:
[[Էկոլոգիական խումբըխումբ]]ը X: Մշակության հավանական շրջանները՝ 2—3, Յա, 7 — 10,
12, 17-32 <ref>{{Գիրք:ՀԴՖ|1|(էջ 84)}}</ref>:
== Ծանոթագրություններ ==
|
