«Ազատությունների մեծ խարտիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Խարտիան բաղկացած էր 63 հոդվածներից, որոնցից 30-ը պաշտպանում էին հոգևորական և աշխարհիկ ֆեոդալների շահերը, 7-ը` ասպետների, 3-ը` քաղաքացիների: Սահմանափակվում էին թագավորի իրավունքները ֆեոդալական հարկերի հաստատման և նրանց հավաքման մեջ: 39-րդ հոդվածում նշվում էր, որ ոչ մի ազատ մարդ (ազնվական) չէր կարող ձերբակալվել, իսկ նրա ունեցվածքը ենթարկվել բռնագրավման առանց պերերի (բարոնների) դատի: 15-րդ հոդվածը պաշտպանում էր ասպետների շահերը բարոնների ոտնձգություններից, 13-րդ հոդվածը հաստատում էր Լոնդոնի և մյուս քաղաքաների իրավունքները: Այսպիսով, Խարտիան մի կողմից սահմանափակում էր թագավորի իրավունքները, պաշտպանում էր բարոնների շահերը և սահմանափակում ուժեղ կենտրոնական, թագավորական և պետական իշխանության լիազորությունները, մյուս կողմից այն պաշտպանում էր ասպետների և քաղաքների շահերը, որոնք միշտ աջակցում էին ուժեղ պետության գաղափարին:

 

 

[[af:Magna Carta]]