|
Վարազդատ Արշակունի 374-378, հայ արշակունի Անոբ Արշակունու որդին,Արշակ Բ-ի թոռ:Հաջորդել է Պապ թագավորին:Հավատալով որ Մոշեղ Մամիկոնյանն է սպանել տվել Պապ թագավորին,սմանել է տալիս Մուշեղ Մամիկոնյանին:ԵՎ սպարապետի պաշտոնը հանձնելով իր խնամակալ Բաթ կամ Բատ Սահառունուն:Վարազդատ Արշակունուն հաջորդել է խորթ եղբայրը Արշակ Գ-ն:Վարազդատ արշակունու որդիներն են Խոսրով Դ-ն 385-388,414-416թթ և Վռամշապուհ Թագավորը 388-414թթ:
{{Տեղեկաքարտ միապետ
| անուն = Վարազդատ
| տիտղոս = Բազմակողմանի զարգացած մարզիկ
| պատկեր =
| կալանք =
| իշխանություն = [[374]] - [[378]]
| թագադրում = [[374]]
| լրիվ անուն = Վարազդատ Արշակունի
| մայրենի_լեզու1 =
| մայրենի_լեզու1_անուն1 =
| հաջորդող = [[Արշակ Գ]]
| թագուհի =
| տոհմ = [[Արշակունիներ]]
| հայր =
| մայր =
| զավակներ = [[Խոսրով Դ]]
| ծնունդ = ''Անհայտ''
| ծննդավայր = {{դրոշավորում|Հայաստան}},
| մահ = ''Անհայտ''
| վախճանի վայր = {{դրոշավորում|Մեծ Հայք}}
| թաղում =
| թաղման վայր =
| ազգություն = [[հայ]]
}}
'''Վարազդատ''' (ծն. և մահվան թթ. անհայտ), Հայոց Արշակունի թագավոր 374-378–ին։ Հաջորդել է հորեղբորը՝ [[Պապ թագավոր]]ին։ Մանուկ հասակում Վարազդատին խնամել և դաստիարակել է [[Բաթ Սահառունի]]ն։ Պատանեկության տարներին ապրել և կրթվել է Հռոմում։ Գահակալել է Հռոմի Վաղես կայսեր աջակցությամբ։ Վարազդատի օրոք սպարապետությունը շարունակել է վարել [[Մուշեղ Ա Մամիկոնյան|Մուշեղ Մամիկոնյան]]ը, որը պարսկական տիրապետության սպառնալիքից փրկվելու ելքը որոնել է Հռոմեական կայսրության օգնությամբ և Հայստանում նրա զորքերի ավելացման մեջ։ Մինչդեռ Վարազդատը, լարելով թշնամի տերությունների միջև խուսանավելու և սեփական ուժերով Արշակունյաց թագավորության հզորությունը վերականգնելու քաղաքականություն, սպարապետի ծրագիրը դիտել է հայկական պետականության ինքնուրույնության զոհաբերում։ Տարաձայնություններն այնքան են խորացել, որ Վարազդատը, Մուշեղ Մամիկոնյանին դիտելով Պապի դավադրական սպանության հանցակից և [[Մեծ Հայք]]ը հռոմեական նահանգ դարձնելու կողմնակից, 376–ին նրան սպանել է տալիս խնջույքի ժամանակ։ [[Մամիկոնյաններ]]ի թշնամությունը վաստակած Վարազդատը, խախտելով ավանդական կարգը, սպարապետության գործակալությունը հանձնել է իր դայակ Բաթ Սահառունուն։ 377–ին Վարազդատը հարկադրված է եղել ընդունել Սասանյան Պարսկաստանի գերիշխանությունը։ Շուտով պարսկական գերիշխանությունից ազատված [[Մանվել Մամիկոնյան]]ը Կարինի դաշտում պարտության է մատնել Վարազդատի զորաբանակին՝ ձերբակալելով և սպանելով Բաթ Սահառունուն։ Վարազդատը հարկադրաբար ապաստանել Հռոմում։ Մանվել Մամիկոնյանի խնամատարությամբ Հայոց թագավոր է օծվել Պապի անչափահաս որդի [[Արշակ Գ]]–ն։
Վարազդատը աղբյուրներում հայտնի է նաև որպես բազմակողմանի զարգացած մարզիկ։ Նրա անունը դրոշմվել է մարմարյա սալիկին՝ որպես վերջին 393 օլիմպիադայի չեմպիոնի։
[[Պատկեր:ValensSesterce.png|մինի|աջից|Վարազդատ թագավորի դեմքը մետաղադրամի վրա]]
{{ՀՍՀ}}
{{Հայոց արքաներ}}
[[Կատեգորիա:Արշակունիներ]]
[[Կատեգորիա:Հայոց արքաներ]]
| 