|
Թաքցնելով Այսեդորայի տարիքը, նրան 5 տարեկանում տանում են դպրոց: 13 տարեկանում թողնում է դպրոցը, սկսում է լուրջ զբաղվել պարով և երաժշտությամբ, շարունակելով ինքնուսուցումը: Մինչև [[1902]] թվականը հանդես է եկել Լոյի Ֆուլլերի հետ միասին, ով իր ազդեցությունն է թողել Դունկանի պարային ոճի ձևավորման վրա:
18 տարեկանում Դունկանը տեղափոխվեց [[Չիկագո]], որտեղ սկսեց հանդեց գալ պարային համարներով գիշերային ակումբներում` պարում էր ոտաբոբիկ, ցնցելով հանդիսատեսին:հանդիսատեսին։
1903 թվականին Դունկանը իրականացրեց ուխտագնացություն դեպի Հունաստան:Հունաստան։ Կոպանոս բլրի վրա նախաձեռնեց «տաճարի կառուցում», որտեղ պետք է անց կացվեին պարի փորձերը հիմա բացվել է (Այսեդորա և Ռայմոնդ Դունկանի անվան պարի ուսումնասիրման կենտրոն): Ելույթները ուղեկցում էր երգչախումբ, որը կազմված էր տասը տղաներից, ում հետ [[1904]] թվականին Այսեդորան հանդես է եկել [[Վիենա]]յում, [[Մյունխեն]]ում, [[Բեռլին]]ում:
[[1904]] թվականին ծանոթացել է թատրոնի ռեժիսոր Էդվարդ Կրեգի հետ, դարձել նրա սիրուհին, ունեցել նրանից աղջիկ:աղջիկ։ [[1904]]-[[1905]] մի քանի համերգ է տվել [[Սանկտ-Պետերբուրգ]]ում և [[Մոսկվա]]յում, որտեղ ծանոթացել է [[Կոնստանտին Ստանիսլավսկի|տանիսլավսկու]] հետ:հետ։ 1913 թվականին նորից է գնում [[Ռուսաստան]]: Այնտեղ նա ուներ բավականին երկրպագուներ և հետևորդներ, որոնք բացում էին իրենց սեփական, [[ժամանակակից պար]]ի ստուդիաները:ստուդիաները։
== Պարը ==
Դունկանը չի եղել հասարակ դերասանուհի և պարուհի:պարուհի։ Նրա ձգտումները ավելի հեռուն էին գնում, քան վարպետության հասարակ կատարելագործումը:կատարելագործումը։ Նա երազում էր ստեղծել նոր մարդ, ում համար պարը կլիներ ավելին, քան ուղղակի աշխատանք:աշխատանք։ Դունկանի, ինչպես նաև նրա սերնդակիցների վրա մեծ ազդեցություն է թողել Նիցշեն:Նիցշեն։ Ամպատասխան չթողնելով նրա փիլիսոփայությունը, Դունկանը հեղինակում է «Ապագայի պարը» գիրքը:գիրքը։ Ինչպես Նիցշեի մոտ Զարատուստրան, այնպես էլ մարդիկ, ովքեր նկարագրված էին Դունկանի գրքում, տեսնում էին իրենց ապագայի մարգարեներ:մարգարեներ։
Նա գրում էր, որ կինը հասնելու է մի նոր ինտելեկտուալ - ֆիզիկական փուլի. « Եթե իմ արվեստը խորհրդանշական է, ապա այդ խորհրդանիշը միայն մեկն է. կնոջ ազատությունը»:
Դունկանը շեշտում էր, որ պարը պետք է դառնա մարդկային շարժման միակ շարունակությունը, պետք է ցույց տա զգացմունքները և կատարողի խառնվածքը, հոգու լեզուն պիտի դառնա պարի ստեղծման իմպուլսը:իմպուլսը։
Ես փախա Եվրոպայի արվեստից, որը սերտորեն կապված էր կոմերցիայի հետ:հետ։ Գեղեցիկ կնոջ Ձևամոլ, նազելի, բայց բծախնդիր ժեստերից առավել, ես նախընտրում եմ չնայած կուզիկ, բայց հոգով լցված գաղափարներ:գաղափարներ։ Չկա այնպիսի դիրք, այնպիսի շարժում կամ ժեստ, որոնք իրենք իրենցով գեղեցիկ լինեն:լինեն։ Յուրաքանչյուր շարժում կլինի գեղեցիկ միայն այն ժամանակ, երբ այն ճշմարտացիորեն արտացոլում է անկեղծ զգացմունքներն ու մտքերը:մտքերը։ «Գեղեցկության գիծ » դարձվածքը աբսուրդ է:է։ Գիծը միայն այն ժամանակ է գեղեցիկ, երբ ուղղված է դեպի գեղեցկագույն նպատակը:նպատակը։
|
