«Ալեքսանդր Հովհաննիսյան (դերասան)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մասնակցել է սիրողական, իսկ 1914 թվականից՝ [[Սիրանույշ]]ի, [[Հովհաննես Աբելյան (դերասան)|Հ.Հովհաննես Աբելյան]]ի խմբերի ներկայացումներին։ 1918 թվականին եղել է Բաքվի կոմունայի պաշտպաններից, ապա անցել է Պարսկաստան՝[[Պարսկաստան]]՝ միացել Ա.[[Արմեն ԱրմենյանիԱրմենյան]]ի թատերախմբին։ 1921-ին թվականին վերադարձել է Բաքու, աշխատել նաև [[Թիֆլիս]]ի, [[Ալեքսանդրապոլ]]ի քաղլուսվարի, Երևանի հեղափոխության թատրոններում։ 1925-491949 թվականներին եղել է [[Բաքվի հայկական թատրոնիթատրոն]]ի առաջատար ուժերից, դրամատիկական տաղանդով, նուրբ հումորով օժտված արտիստ։ Լավագույն դերակատարումներից են՝ Պեպո, Զիմզիմով, Փարսիդ ([[Գաբրիել Սունդուկյան]]ի «Պեպո», «Քանդած օջախ»), Ռուստամ, Բարխուդար, էլիզբարով ([[Շիրվանզադե]]ի «Նամուս», «[[Պատվի համար (դրամա)|Պատվի համար]]»), Օթար բեկ (Ցուժին-Սումբատովի «Դավաճանություն»), Քաղաքագլուխ (Գոգոլի «Ռևիզոր»), Օթելլո ([[Շեքսպիր]]ի «Օթելլո»), Շահնազար (Զաբարլիի «Յաշար»), Մելիք աղա, Ասլան ամի (Վաղարշյանի «Օղակում», «Վանքաձոր»)։