«Կեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Կեր''', խարեր, բուսական և կենդանական, ինչպես նաև հանքային ծագումով արտադրանքներ, որոնք օգտագործվում են գյուղատնտեսական [[կենդանիգյուղատնտեսական կենդանիներ]]ներիի կերակրման համար։ Առավել տարածված են բուսական կերերը (կանաչ, կոպիտ, [[Սիլոս|սիլոսային կերեր]], [[արմատապտուղներ]], հացահատիկային[[հացահատիկ]]ային մնացորդներ և այլն)։ Ըստ [[քիմիա]]կան բաղադրության և [[կենդանի]] օրգանիզմի վրա ֆիզիոլոգիական ներգործության՝ներգործության, կերերը լինում են ծավալային (1 կգ-ը պարունակում է 0, 5 կգ- ից ոչ ավելի մարսելի սննդանյութեր կամ 0, 65 կերային միավոր), խտացրած (1 կգ-ում [[սննդանյութեր]]ը 0, 5 կգ- ից ավելի են) տիպերի։ Առաջիններից են ՝ կոպիտ և հյութալի կերերը, [[օսլա]]յի, [[շաքարի ճակնդեղ]]ի [[Անի]] ջրախառն արտադրական մնացորդները։

Կենդանական կերեր են անարատ և զտած [[կաթ]]ը, ձկան, մսաոսկրային, [[արյան ալյուրներըալյուր]]ները և այլն, պարունակում են մեծ քանակությամբ լիարժեք [[պրոտեին]], հարուստ են հանքային նյութերով և [[վիտամին]]ներով։ Օգտագործվում են բոլոր [[կենդանի]]ների մատղաշների, ինչպես նաև սեռահասուն խոզերի[[խոզեր]]ի, թռչունների[[թռչուններ]]ի և մորթատու գազանների կերակրման համար։ Հանքային կերերից առավել գործածական են [[կերակրի աղ]]ը, [[կիր]]ը, [[ոսկրալյուր]]ը, [[կերային ֆոսֆատներ]]ը, [[կարբամիդ]]ը ([[միզանյութ]]), [[ազոտ]] պարունակող նյութերը և այլն։ [[Համակցված կերերըկերեր]]ը պատրաստում են տարբեր տեսակի կերերից։ Արտադրվում են նաև զանազան կերախառնուրդներ, [[կաթի փոխարինիչներ]]։ Խոզերի կերակրման համար կարելի է օգտագործել նաև խոհանոցային մնացորդները։

Կերերի սննդարարությունը կախված է դրանց [[քիմիա]]կան բաղադրությունից, սննդանյութերի մարսելիության աստիճանից, հանքային նյութերի և [[վիտամին]]ների առկայությունից։ Կերի որակի վրա ազդում են պրոտեինի քանակը, լիարժեքությունը և մարսելիությունը։ Պրոտեինով հարուստ են [[լոբազգիներ]]ը, [[քուսպ]]ը, արոտավայրի[[արոտավայր]]ի մատղաշ խոտը, կենդանական ծագումով կերերը, իսկ աղքատ են ծղոտը, [[արմատապալարապտուղներ]]ը, չոր [[ժոմ]]ը և այլն։ Կերի կազմը և սննդարարությունը կախված է խոտաբույսերի աճեցման պայմաններից, տեսակից և պահպանումից։ Կերի սննդարարությունը և որակը որոշվում են անալիզով, իսկ տնտեսություններում՝ արտաքին հատկանիշներով ([[գույն]], հոտ, ձև և այլն)։ Կերի պահանջվող բաղադրությունը, սննդարարությունը և արտաքին հատկանիշները սահմանվումկարող են [[ԳՈՍՏ]]-ով։սահմանվել պետական ստանդարտներով։ Կերի պահպանման ժամկետները երկարացնելու և մատակարարումը մեքենայացնելու համար կիրառվում են կոնսերվացման, հատիկավորման և բրիկետավորման տարբեր ձևեր։ Գործնականում կերի օգտագործման համար ըստ կենդանու տեսակի մշակված են հատուկ աղյուսակներ։