«Սուրբ Պողոսի տաճար»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ընդամենն այսԱյս տեղում փոխվելտաճարը վերափոխվել է սուրբ Պողոսի հինգ տաճար:անգամ՝

* Չորրորդ (քարե) տաճարը (հայտնի որպես Հին Սենտ-Պոլ կամ մինչ Մեծ Հրդեհը Սենտ-Պոլ) հիմնվել է [[1087]] թվականին և օծվել է [[1240]] թվականին: Այն եղել է այդ ժամանակ Եվրոպայի խոշորագույն տաճարներից մեկը. նրա երկարությունը կազմել է մոտավորապես 180 մետր, լայնությունը` 30 մետր, սրաձողի երկարությունը մոտավորապես 150 մետր: Տաճարը այրվել է [[1666]] թվականի [[լոնդոնյան Մեծ հրդեհ]]ի ժամանակ: Չնայած հրդեհից հետո տաճարը վերականգնել հնարավոր էր, բայց իշխանությունները` նրա տեղ նոր շինության կառուցման մասին որոշում կայացրեցին;

Տաճարի պաշտոնական բացման թվականը համարվում է [[1708]] թվականի [[հոկտեմբերի 20]]-ը` ճարտարապետ [[Ռեն]]ի ծննդյան օրը (այդ օրը նա դարձավ 76 տարեկան), սակայն փաստորեն ծառայությունները տաճարում սկսվեցին [[1697]] թվականի [[դեկտեմբերի 2]]-ին: Շինարարության սկզբից փաստորեն Ռենը ստիպված եղավ երեք անգամ լրիվությամբամբողջությամբ փոխել նախագիծը: Առաջին նախագծով ենթադրվում էր կառուցել այրված ''չորրորդ'' տաճարի հիմքի վրա նոր մեծ եկեղեցի: Այդ նախագիծը միանգամից մերժվեց համարյա միանգամից` ըստ երևույթին իշխանությունները ցանկանում էին ավելի վիթխարի բան: Երկրորդ նախագիծը նախատեսում էր եկեղեցու շինարարություն, որի հիմքը հունական խաչի տեսք կունենար: Այդ նախագիծը մանրակրկիտ ուսումնասիրվեց. հերիքբավական է նշել, որ նորօրյամինչ ժամակներումօրս պահպանվել է իրագործված 1:24 մասշտաբով իրագործված մակետը, որն այսօր ցուցադրվում է Սուրբ Պողոս Տաճարում: Սակայն այս նախագիծնելնախագիծն էլ մերժվեց` համարվելով չափից ավելի ծայրահեղական: Ռենի երրորդ նախագիծը նախատեսում էր բավականին մեծ տաճարի կառուցում` գմբեթով և երկու զանգագատուն-աշտարակներով: Այս նախագիծը հաստատվեց և [[1675]] թվականի հունիսին սկսվեցին շինարարական աշխատանքները: Սակայն դրանից հետո [[Կառլ 2-րդ]] թագավորը պահանջեց նախագիծը և հրամայեց նրա մեջ մտցնել փոփոխություններ, որոնք նա ինքը բնութագրեց որպես դեկորատիվ: Այդ դեկորատիվ փոփոխությունը դարձավ մեծ գմբեթը, դարձնելով Սուրբ Պողոս տաճարը Լոնդոնի խոշորագույն տեսարժան վայրերից մեկը: Բոլորի կողմից ընդունված է, որ Տաճարի գմբեթը շատ բաներում կրկնում է` [[Հռոմ]]ում [[Սուրբ Պետրոս]]ի գմբեթի [[բազիլիկա]]ն:

Տաճարի զանգակատան մեջ հաստատված է 17 զանգակներ, նրանցից 13-ը` հյուսիս-արևմտյան աշտարակում և 4-ը` (նեռարելով Մեծ Պոլի ({{lang-en|Great Paul}}) զանգակները) հարավ-արևմտյան աշտարակում:

Սուրբ Պողոսի տաճարը համարվում է Մեծ Բրիտանիայի ավելի քան երկու հարյուր հայտնի քաղաքացիների գերեզմանավայրը: Այդ ավանդույթը իր սկիզբն է առել դեռևս իրեն նախորդող տաճարներից` առաջին և երկրորդ տաճարներում թաղված էին անգլո-սաքսոնական թագավորները: Սուրբ Պողոսի Տաճարում առաջինը թաղվելու պատվին արժանացավ նրա ճարտարապետ` Քրիստոֆեր Ռենը: Նրա գերեզմանի վրա հուշարձան տեղադրված չէ և միայն դամբարանին լատիներեն գրված է` ''Lector, si monumentum requiris, circumspice'' («Ընթերցող, եթե դու փնտրում ես հուշարձան, պարզապես շուրջդ նայիր»): Տաճարում ննջող առավել ակնառու անձիք:

* [[1621]]-[[1631]] թվականներին Սուրբ Պողոսի տաճարի վանահայրը եղել է [[Ջ. Դոնն]]ը: [[1631]] թվականին նա թաղվել է տաճարում:

* [[1713]] թվականին Ուտրեխտյան խաղաղության պայմանագրի կապակցությամբ` Սուրբ Պողոսի տաճարում հանդիսավորությամբ կատարվեց Գ.Ֆ. [[Հենդել]]ի «[[Ուտրեխտյան Te Deum]]»-ը և «[[Jubilate]]»-ը: