«Անասնաբույժ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 5.
Հին [[Հայաստան]]ում անասնաբուժությամբ զբաղվում էին քրմերը, հովիվները, հեքիմները, իսկ ավելի ուշ՝ պայտարները։ Հայաստանում հիվանդ կենդանիների բուժման մասին առաջին գրքերը՝ բժշկականները, որոնք կազմված են [[մագաղաթ]]ե ձեռագիր էջերից, ունեն [[800]]-[[900]] տարվա [[պատմություն]]: Այդ բժշկականններից շատերը պահպանվում են [[Մատենադարան]]ում։
 
[[Ռուսաստան]]ի անասնաբույժների մասին պատմող առաջին ձեռագիր գիրքըգիրքն ավելի քան չորս հարյուր տարեկան է։ Այդ ժամանակներից շատ բան է փոխվել այդ մասնագիտության տեր [[մարդ]]կանց [[կյանք]]ումկյանքում և [[աշխատանք]]ում։ Այժմ կան անասնաբուժական պոլիկլինիկաներ, անասնաբուժականներ։ Կենդանիների բուժման գործին օգնում են ճշգրիտ սարքերն ու լավ դեղերը։ Անասնաբույժի «խնամարկյաներն» էլ շատ տարբեր են. [[քաղաք]]ներում՝ կատուներ, շներ, ազնվասարեկներ, երաշտահավեր, ազավննիներ, գյուղերում՝ կովեր, խոզեր, ոչխարներ, ձիեր կամ ընտանի [[թռչուն]]ներ։
 
Անասնաբույժներ աշխատում են նաև [[արգելանոց]]ներոմ, ուր բազմացնում և ուսումնասիրում են գազաններին, և կենդանաբանական այգիներում։ Այդտեղ նրանք, ճիշտ բժիշկ Այբոլիտի նման, չափում են արջի մարմնի [[ջերմություն]]ը, լուծողական տալիս վագրին կամ թրջոց դնում կապիկին։