«Իոսեբ Գրիշաշվիլի»–ի խմբագրումների տարբերություն

| գրական անուն =

| ծննդյան անուն =

| մասնագիտություն = Բանաստեղծ, գրականագետ

| լեզու =

 

«Վարդերի փունջ» (1906) և «Երևակայություն» (1907) բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուներում տուրք է տվել [[մոդեռնիզմ]]ին։ Խորհրդային կարգերի հաստատումից հետո երգել է վերածնված [[Վրաստան]]ը։ Բանաստեղծությունների միհատորյակի ([[1949]]) համար արժանացել է [[ԽՍՀՄ]] պետական մրցանակի (1950)։ Գրել է «Սայաթ-Նովա», «Հին Թբիլիսիի գրական բոհեման», [[Գաբրիել Սունդուկյան]]ի, [[Հովհաննես Թումանյան]]ի, [[Ավետիք Իսահակյան]]ի, գրականության և թատրոնի, հայ-վրացական, ռուս-վրացրացական, վրաց-ուկրաինական գրական կապերի մասին աշխատություններ։ Մտերիմ է եղել Հովհաննես Թումանյանի հետ։ Վրացերեն է թարգմանել Հովհաննես Թումանյանի պոեմները, «[[Գիքորը (պատմվածք)|Գիքոր]]»-ը, [[Նաղաշ Հովնաթան]]ի, [[Գուրգեն Մահարի|Գուրգեն Մահարու]] և ուրիշ հայ գրողների ստեղծագործություններ։

== Գրականություն ==

*Կարապետյան Տ․, Վրաց գրական միտքը Հայաստանի և հայերի մասին, Ե․, 1962, էջ 72—93։