«Ֆեդոտ Շուբին»–ի խմբագրումների տարբերություն

1761-1767 թվականներին սովորել է [[Պետերբուրգ]]ի Գեղարվեստի ակադեմիայում ([[1767]]-[[1770]] թվականներին, [[1770]]-[[1772 թվական]]ներին՝թվականներին՝ կրթաթոշակառու [[Փարիզ]]ում և [[Հռոմ]]ում)։ Շուբինի վաղ շրջանի գործերին, որոնք ստեղծվել են անտիկ արվեստի ազդեցությամբ, բնորոշ են դասական պարզությունն ու ռեալիստական վավերականությունը («Ֆ․ Ն․ Գոլիցին», [[մարմար]], [[1771 թվական]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, [[Մոսկվա]])։ [[1773 թվական]] վերադարձել է [[Պետերբուրգ]], հիմնականում ստեղծել մարմարյա դիմաքանդակներ, որոնց բնորոշ են քանդակածավալի գեղանկարչական էֆեկտները, նրբագեղությունը, հոգեբանական խորությունը («Պ․ Ա․ Ռումյանցև- Զադունայսկի», մարմար, [[1778 թվական]], [[Ռուս]],Ռուսական թանգարան, [[Լենինգրադ]], «Անհայտը», մարմար, 1770-ական թվականների կեսերին, [[Տրետյակովյան պատկերասրահ]])։ [[1774]]-[[1775 թվական]]ներինթվականներին Չեսմենի պալատի համար կատարել է ռուս, ցարերի և իշխանների պատկերներով [[58]] մեդալիոններ (մարմար, Զինապալատ, Մոսկվա)։ [[1770]]-[[1780]]-ական թվականներին, ստեղծել է բազմաթիվ արձաններ, ռելիեֆներ (այդ թվում՝ «Եկատերինա 2-րդII-օրենսդիր» արձանը, մարմար, [[1789]]—[[17901789—1790 թվական]]ներինթվականներին, Ռուսական թանգարան)։ [[1790]]-ական թվականներին դիմաքանդակներում Շուբինը հասել է առանձնահատուկ ճշմարտացիության («Ա․ Ա․ Բեզբորոդկո», մարմար ([[1773 թվական]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, [[Մոսկվա]]) մարմար, մոտ [[1798 թվական]], Ռուսական թանգարան)։ Սուր ու բարդ հոգեբանական նկարագրով է առանձնանում Պավել [[1]]I-ի կիսանդրին (մարմար, [[1797 թվական]], նույն տեղում)։ Շուբինի՝ Եկատերինա [[2Եկատերինա II]]-ի դիմաքանդակը գտնվում է [[Հայաստան]]ի պետական պատկերասրահում ([[Երևան]])։