Պահպանվել է ժողովրդական բանահյուսության հարուստ ժառանգություն։ [[Փուշթու]] լեզվով գրավոր հնագույն հուշարձանը «Արբերի վարքը» ([[13-րդ դար]]) ձեռագրի մի մասն է։ Գրական հին հուշարձաններից է նաև ռոշանի աղանդավորական շարժման հիմնադիր Բայազիդ Անսարիի (1525—1585[[1525]]—[[1585]]) սունիզմի դեմ գրած «Ամենաբարի լուր» գիրքը։ Ռոշանի շարժման դեմ է ուղղված Դարվեզի (1533—1638[[1533]]—[[1638]]) «Իսլամի գանձարան» գիրքը։ [[17-րդ դարիդար]]ի հայտնի բանաստեղծներից է Ռահմանը (Աբդուռահման, 1632—1708[[1632]]—[[1708]]), որի դիվանը բովանդակում է քնարական բանաստեղծություններ և կրոնախրատական բնույթի գործեր։ Նույն շրջանի աշխարհիկ քնարերգության ներկայացուցիչներից են Իյուշխալ խանը, Աբդուլ Քադիր խան Հաթթաքը և Քյազիմ խան Շայդան։ [[18-րդ դարիդար]]ի գրականության մեջ իր վաստակով առանձնանում է Փիր Մուհամմեդ Քակարը։ Փուշթու լեզվով ժամանակակից գեղարվեստական արձակի հիմնադիրն է «Ադամխան և Դուրխանի» վիպակի հեղինակ Ահմադ Մաուլավին։ [[1916]]-ին Քաբուլում[[Քաբուլ]]ում լույս է տեսել Աալիհ Մուհամմեդ խանի՝ [[փուշթու]] լեզվով գրած առաջին դասագիրքը։
