«Էժեն Էմանուել Վիոլե լը Դյուկ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1836]]-ից [[1838]] թվականներին [[Իտալիա]]յում ուսումնասիրել է հունական և հռոմեական ճարտարապետությունը։ [[Ֆրանսիա]]յում չափագրել, գծանկարել է բազմաթիվ ռոմանական և [[գոթեր|գոթ]]ական կառույցներ։ Վերականգնել է [[Փարիզ]]ի Սեն Շապել և Նոտր Դամ գոթական [[տաճար]]ները (Ժ․ Բ․ Լասյույի հետ)։ Ամրացման-վերականգնման աշխատանքներ է կատարել [[Նարբոն]]ում, [[Ռեյմս]]ում, [[Թուլուզ]]ում, [[Շարտր]]ում, [[Ամիեն]]ում, [[Կարկասոն]]ում (միջնադարյան կենտրոնը, [[1853]]) և այլն։ Վերականգնման աշխատանքների ժամանակ հավաքած նյութերը, [[հուշարձան]]ների ռացիոնալ մեթոդով վերականգնումը և այդ տեսության մշակումը, ինչպես և ճարտարապետության ընդհանուր օրինաչափությունների, [[միջնադար]]յան [[արվեստ]]ի բնույթի, գոթական ճարտարապետության կոնստրուկտիվ նվաճումների (որոնց ուսումնասիրությունը հետագայում նպաստել է կարկասային կոնստրուկցիաների զարգացմանը) մասին իր տեսակետները ամփոփել է ճարտարապետության պատմությանը և տեսությանը նվիրված իր հիմնական աշխատություններում՝ «[[XI-րդ դար|XI]]-[[XVI-րդ դար|XVI]] դարերի ֆրանսիական ճարտարապետության բացատրական բառարան» (10 հատորով, [[1854]]- [[1868]] թվականները), «Զրույցներ ճարտարապետության մասին» (երկհատորյակ, [[1858]]- [[1868]] թվականները), «Ռուսական արվեստ» ([[1877]])։▼