«Փոշի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Տնային փոշում կարող են տեղ գրավել այսպես կոչված տնային փոշու տիզերը, որոնք նեխակերներ են հանդիսանում։ Նեխակերը գործնականում անվնաս է, այն չի փչացնում մթերքները և վարակիչ հիվանդություններ չի փոխանցում, ինչպես դրանք անում են օրինակ՝ մկները, առնետները, ճանճերն ու տարականները։ Տիզերը, ի տարբերություն տարականների և մրջյունների, չեն տարածում նաև պորտաբույծների ձվերը։ Սակայն տնային փոշու [[տիզ]]երի կենսագործունեությանը նպաստող մթերքները շատ հաճախ ալերգիկ երևույթների և [[ասթմա]]յի առաջացման պատճառ են հանդիսանում։

Լուսամուտներն ու դռները փակված բնակարանում, 2 շաբաթվա ընթացքում, հատակի 1քառ․ սմ մակերեսին և կահույքի հորզոնական մակերեսին նստում են 12 հազար փոշու մասնիկների շարքեր։ Այդ փոշում կա 35% հանքային մասնիկներ, 12% գործվածքի և թղթե թափոններ, 19 % կաշվե թեփիկ, 7 % ծաղկային փոշի, 3 % մրի և ծխի մասնիկներ։ Մնացած 24 %֊ը անհայտ ծագման [[տիեզերական փոշի]] է<ref>Илонова В. А., «Откуда родом пыль?», М.: «Санитарное просвещение», 1996 г.</ref>։ Համակարգչային մոդելավորման ընթացքում [[Արիզոնայի համալսարան]]ի գիտնականները պարզել են, որ հետազոտված վայրերում փոշու մի մասը մարդու կյանք է ներխուժում ոչ թե կեղտոտ կոշիկի, հագուստի և այլնի միջոցով, այլ [[օդ]]ի հետ միասին<ref>{{cite web

| author =

| accessdate = 2011-03-06

| archiveurl = http://www.webcitation.org/61ALiGhgb

| archivedate = 2011-08-24

Մթնոլորտում փոշու առկայությունը մեծ ազդեցություն է ունենում կլիմայի վրա։ Փոշու մասնիկները կլանում են արևային ճառագայթման մի մասը, ինչպես նաև նպաստում են ամպերի ձևավորմանը՝ հանդիսանալով թունային կուտակիչներ<ref>

{{cite web

| author = Анна Говорова.

| accessdate = 2011-02-21

| archiveurl = http://www.webcitation.org/61ALgUmch

| archivedate = 2011-08-24