«Չեչենական երաժշտություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
{{վիքիֆիկացում}}
Չեչենների և ինգուշների երաժշտությունը շատ ընդհանրություններ ունի։ Ժողովրդական երաժշտությանը բնորոշ է դիատոնիկ կաոուցվածքը, խմբակային երգըերի և գործիքային ստեղծագործությունների երկձայնոլթյոլնն ու եռաձայնությունը։ Մեղեդիներում բացակայում են խրոմատիգմներն ու մեծացրած սեկունդաները։ Ռիթմիկան սուր է, հաճախակի են չափերի փոփոխումն ու տրիոլների և ռիթմական զույգ բաժանումների հերթագայումը, հատկապես պարեղանակներում (սիրված պարը լեզգինկան է)։ Ժողովրդական մեղեդիները, դրանցից են՝ հերոսավիպական երգերը (իլլի, իլլեշ), առանձնանում են ժանրերի բազմազանությամբ։ Իոքբերգերից՝ նազմա (սովորաբար երկձայն և եռաձայն, կատարում են տղամարդիկ), էշարշ, հալհարանյիշ (կատարում են կանայք), նվագվող մեղեդիներից՝ լադուգայիշ։ ժողովրդական նվագարաններից են դեչք-փոնդուր (լարային-կսմիթավոր), աթուխ-փոնդուր (լարային-աղեղնավոր), փողայիններ՝ շեդտգ ([[սրինգ]]), [[զուռնա]], մաա, հարվածայիններ՝ վոտա (երկկողմ թմբուկ), ժիրգիա (դափ), տարածված է արևելք հարմոնի կան։ [[20]]-րդ դարի սկզբին ժողովրդական երաժշտության պրոպագանդողն էր Աբդուլ Մուսլիմ Մուհամեդովիչ Մագոմանը։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո ակտիվացել է երաժշտության բանահյուսության գրառման աշխատանքը։[[1918]] թվականին հրատարակվել է
== Ստեղծագործություններ ==
*«Հանուն սովետների իշխանության»
|