«Թեոֆիլ Գոթիե»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Տեղեկաքարտ Գրող}}

 

Վաղ շրջանի ստեղծագործություններում՝ «Բանաստեղծություններ» ([[1830]]), «Ալբերտուս» ([[1833]]), «Մահվան կատակերգություն» ([[1838]]), նկատելի է բայրոնական ոգին։ Լավագույն ժողովածուներից է «Արծնապատկերներ և խեցեքանդակներ» ([[1852]]) քնարական բանաստեղծությունների գիրքը։ Գոթիե «Նոր արվեստ» ([[1852]]) գրքում յուրովի հիմնավորել է «արվեստն արվեստի համար» սկզբունքը։ Գրել է նաև արձակ «Մումիայի վեպը» ([[1858]]), «Ֆրակաս նավապետը» ([[1863]]), պատմվածքներ։ Գրաքննադատական գործերից հայտնի են՝ «Գրոտեսկներ» ([[1844]], 15—17-րդ դարերում մոռացված բանաստևղծների մասին), «Ռոմանտիզմի պատմությունը» ([[1874]], հետմահու), ակնարկ Շ․ Բոդլերի մասին։