«Սերգեյ Վարդանյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Անձ
| ԱԱՀ =
| բնագիր ԱԱՀ =
| background-color = #ededed
| պատկեր =
| չափ =
| նկարագրում =
| ծննդյան օր = [[նոյեմբերի 9]], [[1952]]
| ծննդավայր = [[Երևան]]
| վախճանի օր =
| վախճանի վայրը =
| քաղաքացիություն = Հայաստանի Հանրապետություն
| ազգություն = հայ
| ալմա մատեր =Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան
| կրոն =
| ազդվել է =
| ազդել է =
| գրքեր = Հայոց մայրաքաղաքները, Համշենցիները` ծանոթ և անծանոթ, Ձայն համշենական
| աշխատանք =
| կարողություն =
| մասնագիտություն = բանասեր, ազգագրագետ, բանահավաք, արձակագիր, հրապարակախոս, խմբագիր
| գործունեություն =
| աշխատավայր =
| ամուսին =
| ծնողներ =
| երեխաներ =
| պարգևներ և մրցանակներ =
| կայք =
| ստորագրություն =
| Վիքիպահեստ =
}}
'''Սերգեյ Գագիկի Վարդանյան''' (ծնվ. [[նոյեմբերի 9]], [[1952]], [[Երևան]]), հայ բանասեր, ազգագրագետ, բանահավաք, արձակագիր, հրապարակախոս, խմբագիր:
 
== Կենսագրություն ==
1969 թվականին ավարտել է Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան թիվ 59 դպրոցը, 1974 թվականին` [[Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան|Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան]]ի բանասիրական ֆակուլտետը: Աշխատել է նույն համալսարանի հոգեբանության ամբիոնում, այնուհետև՝ «Պիոներ կանչ» («Կանչ») թերթի, «Պիոներ» («Աղբյուր»), «Սովետական արվեստ», «Մշակույթ» ամսագրերի խմբագրություններում, [[Ճարտարապետության ազգային թանգարան-ինստիտուտ|Հայ ճարտարապետության թանգարան-ինստիտուտ]]ումինստիտուտում: 1991-2002 թվականներին եղել է ՀՀ կառավարությանն առընթեր կրոնի գործերի պետական խորհրդի փոխնախագահը, 1990-1991թվականներին և [[2009]] թվականից գիտաշխատող է [[Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ|ՀՀ ԳԱԱ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ]]ումինստիտուտում: Հայաստանի գրողների և ժուռնալիստների միությունների անդամ է: 1980 թվականին արժանացել է Հայաստանի ժուռնալիստների միության մրցանակին: 1978 թվականին «Պիոներ կանչ» թերթի, իսկ 1982 թվականին «Պիոներ» ամսագրի, «Հայրենիքի ձայն» և «Ավանգարդ» թերթերի միջոցով նախաձեռնել է պատանեկան բանահավաքչական շարժում, որին մասնակցել են [[Հայաստան]]ի, Վրաստանի, [[Ադրբեջան]]ի, [[Լեռնային Ղարաբաղ]]ի, [[Նախիջևան]]ի, Աբխազիայի և Ռուսաստանի [[Կրասնոդարի երկրամաս]]ի հայկական դպրոցների աշակերտները: Նրանց հավաքած բանահյուսական նյութերով լույս է ընծայել «Հրեղեն ձին» (1981) և «Թագավորի երազները» (2003) ժողովածուները, որոնցից ընտրված հեքիաթները «Փրկված հեքիաթներ» վերնագրով լույս են տեսել Երևանում անգլերեն («The salvaged tales», 2007) և գերմաներեն («Gerettete Marchen», 2009): Հայաստանի 12 մայրաքաղաքներին նվիրված նրա «Հայոց մայրաքաղաքները» գիրքը (1985) նոր նյութերով հարստացված «Հայաստանի մայրաքաղաքները» վերնագրով վերահրատարակվել է 1995 թվականին և արժանացել [[Թեքեյան մշակութային միություն|«Թեքեյան» մշակութային միության]] «Հայկաշեն Ուզունյան» մրցանակին: Գրքից որոշ հատվածներ լույս են տեսել նաև ֆրանսերեն և ռուսերեն:
 
Նրա մանկական պատմվածքների «Արևածաղիկը» գիրքը 1[[989]] թվականին տպագրվել է Երևանում, իսկ 1994 թվականին արևմտահայերենով` [[Ստամբուլ]]ում: Նրա պատմվածքները ընդգրկված են «Մայրենիի» 4-րդ և 5-րդ դասարանների դասագրքերում, բեմադրվել են սփյուռքի հայկական թատրոններում: Հայ ժողովրդի պատմության, մշակույթի, ազգագրության, բանահյուսության հարցեր արծարծող նրա հոդվածները թարգմանվել են անգլերեն, ֆրանսերեն, իսպաներեն, ռուսերեն, սլովակերեն, թուրքերեն և գերմաներեն:
Տող 13 ⟶ 44՝
 
2015 թվականին Երևանում լույս է տեսել Սերգեյ Վարդանյանի «Окровавленные семена» (Արյունոտ սերմեր) ռուսերեն գիրքը, որը պատմում է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին Ռուսաստանի Կրասնոդարի երկրամասի և Աբխազիայի հայության մղած պայքարի առաջամարտիկների մասին, որոնցից 13-ը արժանացել են Խորհրդային Միության հերոսի կոչման:
 
Սերգեյ Վարդանյանը 1992 թվականին-ից Հայաստանի «Համշեն» հայրենակցական-բարեգործական ՀԿ փոխնախագահն է, 2004 թվականին-ից` նաև «Ձայն համշենական» ամսաթերթի հիմնադիր գլխավոր խմբագիրը: Թերթի 1000 օրինակ տպաքանակը անվճար բաժանվում է հայրենիքում և սփյուռքում: Որպես խմբագիր` 2009 թվականին արժանացել է Համաշխարհային հայկական կոնգրեսի, Ռուսաստանի հայերի միության, [[ՀՀ սփյուռքի նախարարություն|ՀՀ սփյուռքի նախարարության]] և Հայաստանի ժուռնալիստների միության բարձրագույն մրցանակին, 2010-ին` Ռուսաստանի հայերի միության հիմնադրման 10-ամյակին նվիրված մեդալին:
Սերգեյ Վարդանյանը 1992 թվականին-ից Հայաստանի «Համշեն» հայրենակցական-բարեգործական ՀԿ փոխնախագահն է, 2004 թվականին-ից` նաև «Ձայն համշենական» ամսաթերթի հիմնադիր գլխավոր խմբագիրը: Թերթի 1000 օրինակ տպաքանակը անվճար բաժանվում է հայրենիքում և սփյուռքում:
 
== Պարգևներ ==
Սերգեյ Վարդանյանը 1992 թվականին-ից Հայաստանի «Համշեն» հայրենակցական-բարեգործական ՀԿ փոխնախագահն է, 2004 թվականին-ից` նաև «Ձայն համշենական» ամսաթերթի հիմնադիր գլխավոր խմբագիրը: Թերթի 1000 օրինակ տպաքանակը անվճար բաժանվում է հայրենիքում և սփյուռքում: Որպես խմբագիր` 2009 թվականին արժանացել է Համաշխարհային հայկական կոնգրեսի, Ռուսաստանի հայերի միության, [[ՀՀ սփյուռքի նախարարություն|ՀՀ սփյուռքի նախարարության]] և Հայաստանի ժուռնալիստների միության բարձրագույն մրցանակին, 2010-ին` Ռուսաստանի հայերի միության հիմնադրման 10-ամյակին նվիրված մեդալին:
Իր գիտական, մշակութային և հասարակական գործունեության համար նա 2012 թվականին արժանացել է նաև [[Երևանի քաղաքապետ]]ի Ոսկե մեդալին, [[ՀՀ մշակույթի նախարարություն|ՀՀ մշակույթի նախարարության]] Ոսկե մեդալին, [[ՀՀ սփյուռքի նախարարություն|ՀՀ սփյուռքի նախարարության]] «Վիլյամ Սարոյան» մեդալին և Ֆրիտյոֆ Նանսեն միջազգային հիմնադրամի «Ֆրիտյոֆ Նանսեն» Ոսկե հուշամեդալին, 2013 թվականին` [[Հովհաննես Թումանյանի թանգարան (Երևան)|Հովհաննես Թումանյանի թանգարան]]ի մրցանակի:
 
Իր գիտական, մշակութային և հասարակական գործունեության համար նա 2012 թվականին արժանացել է նաև [[Երևանի քաղաքապետ]]իքաղաքապետի Ոսկե մեդալին, [[ՀՀ մշակույթի նախարարություն|ՀՀ մշակույթի նախարարության]] Ոսկե մեդալին, [[ՀՀ սփյուռքի նախարարություն|ՀՀ սփյուռքի նախարարության]] «Վիլյամ Սարոյան» մեդալին և Ֆրիտյոֆ Նանսեն միջազգային հիմնադրամի «Ֆրիտյոֆ Նանսեն» Ոսկե հուշամեդալին, 2013 թվականին` [[Հովհաննես Թումանյանի թանգարան (Երևան)|Հովհաննես Թումանյանի թանգարան]]ի մրցանակի:
 
== Արտաքին հղումներ ==