«Սան Ստեֆանոյի պայմանագիր»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 3.
| Լրիվ_անվանում =
| Պատկեր = Подписание Сан-Стефанского договора, 1878.jpg
| Վերնագիր = Սան
| Տիպ = նախնական հաշտության պայմանագիր
| Պատրաստման_թվական =
Տող 19.
| Լեզու =
| Լեզուներ =
| website = [http://historyarmenia.org/3885.html Սան
| wikisource =
}}
[[Պատկեր:Bulgaria-SanStefano -(1878)-byTodorBozhinov.png|260px|աջից|մինի|Սան Ֆրանցիսկո քաղաքը՝ Բուլգարիայի հարևանությամբ]]
[[Պատկեր:HouseOfSanStefanoTreaty.jpg|260px|մինի|աջից|Տունը, որտեղ ստորագրվել է Սան
'''Սան
Ստորագրել են [[փետրվարի 19]]-ին ([[մարտի 3]])-ին Սան Ստեֆանոյում ([[Կոստանդնուպոլիս]]ի մոտ) [[Ռուսաստան]]ի կողմից կոմս Ն. Իգնատեն ու U. Նելիդովը, [[Թուրքիա]]յի կողմից՝ [[Սավֆետ փաշա]]ն ու [[Սահադուլլահ բեյ]]ը։
Սան
== Պայմանագրի հիմնական կետեր ==
Տող 36.
Թուրքիան պարտավորվում էր Ռուսաստանին վճարել 1410 միլիոն ռուբլի ռազմատուգանք, որի մեծ մասը (1100 միլիոն ռ.) փոխարինվում էր տարածքային զիջումներով. եվրոպական մասում՝ Տուլչայի սանջակի դիմաց Ռուսաստանը ստանում էր 1856-ի Փարիզի պայմանագրով իրենից անջատված Հարավային Բեսարաբիան, ասիականում՝ Արդահանը, Կարսը, Բաթումը, Բայագետը և մինչև Սողանլուղ ընկած տարածքը (տես Բեռլինի կոնգրես 1878 հոդվածին կից քարտեզը)։
== Սան
Հատուկ հոդվածով (16-րդ) նախատեսվում էր վարչական բարենորոգումներ անցկացնել [[Արևմտյան Հայաստան]]ում։ Պատերազմի հաջող ընթացքը [[Ռուսաստան]]ի համար և Արևմտյան Հայաստանի մի մասի գրավումը [[ռուս]]ական զորքերի կողմից ազատագրական հույսեր ներշնչեցին նաև հայ քաղաքական շրջաններին։ 1877 թվականի վերջին Կ. Պոլսի հայոց ազգային ժողովը մերժեց հայերին զորակոչելու սուլթան, իրադեն (հրամանագիր), որով փաստորեն հրաժարվեց զենք վերցնել ռուսական բանակի դեմ։
Տող 44.
== Արտաքին հղումներ ==
* [http://historyarmenia.org/3885.html Սան
* [http://www.azg.am/AM/2009032504 Արմեն Մանվելյան ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՐՑԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ԴԻՎԱՆԱԳԻՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ. ՍԱՆ ՍՏԵՖԱՆՈ]
|