Ժարգոնային, ծածկալեզվային բառերի տարատեսակն է՝ գռեհկաբանությունը կամ հասարակաբանությունը, որոնց մեջ հիմնականում մտնում են արհամարական, անարգական, հայհոյական բառերը։ Օրինակ՝ դանդալոշ, ռեխ, զխտվել, շնթռել, լակել, խժռել, ռնդել։
Որքան էլ գռեհկաբանություննրըգռեհկաբանությունները ոճական որոշակի նպատակադրում ունենան, այնուամենայնիվ նրանց գործածություն շատ քիչ դեպքերում կարող է գեղագիտական առումով արդարացում ունենալ, խոսքը վերաբերվում է այն դեպքերին, երբ դրանք ունեն անխափանողական գործառույթ, այն խիստ բացառիկ դեպքերի, երբ նկարագրում են՝ բանտը, գաղութը, կալանավայրը և նման միջավայրերը ու այդտեղ գործող մարդկանց, նրանց մտածողությունը, հաղորդակցությունը։ Իսկ մնացած դեպքերում դրանք բացասաբար են անդրադառնում ոչ միայն գեղարվեստական երկի, նրա լեզվական մշակույթի վրա այլև նրանց երբեմնի գործածությունը խրախուսելի չէ և դատիրակչականդաստիրակչական և առավել ևս գեղագիտական նկատառումներով։
