«Գնատ Յուրա»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Գնատ Յուրա (Իգնատի) Պետրովիչ''' (Ծնվել{{lang-uk|''Юра էГнат 27․12․1887Петрович''}}, [[դեկտեմբերի 27]], [[1887]] (08․01․1888[[հունվարի 8]], [[1888]]) Մահացել- է[[հունվարի 18․01․196618]], [[1966]]), [[ուկրաինացի]] սովետականխորհրդային [[դերասան]], [[ռեժիսոր]]։ [[ՍՍՀՄԽՍՀՄ]] ժողվրդական արտիստ ([[1940]])։

ՍՄԿԿԽՄԿԿ անդամ [[1938]]-ից։ թվականից։ Պրոֆեսիոնալ [[բեմ]]ական [[գործունեություն]]ն սկսել է [[1907]]-ից։ թվականից։ Վառ սովետականխորհրդային [[դերասան]], [[ռեժիսոր]]։ [[ՍՍՀՄԽՍՀՄ]] ժողվրդական արտիստմ արտիստ Յուրան զարգացրել է ուկրայնականուկրաինական [[բեմարվեստ]]ի լավագույն [[ավանդույթ]]ները։ Վիննիցայի Նոր թատրոնի (ավելի ուշ՝ Ֆրանկոյի անվան թատրոն, 1923-ից՝ թվականից՝ Խարկովում, 1926-ից՝ թվականից՝ Կիևում) հիմնադիրներից (1920) և ղեկավարներից էր (մինչև 1954, 1954—61-ին՝ Մ․Մ․ Կրուշելնիցկու հետ)։

== Խաղացանկ =='

[[Ռեժիսոր]]ական լավագույն [[աշխատանք]]ներից են՝ Կուլիշի «97» (1924) Բոմարշեի «Ֆիգարոյի ամուսնությունը» (1933, խաղացել է Ֆիգարոյի դերը) Ֆրանկոյի «Գողացված երջանկություն» (1940, 1956) Կոռնեյչուկի «Բոգդան խմելնիցկի» (1939) «Մակար Դուբրավա» (1948) «Բռնչենու պուրակ» (1950) Կոչերգայի «Սվիչկայի հարսանիքը» (1960)։