|
== Գործունեություն ==
[[1908]] թվականին տեղափոխվել է [[Իրկուտսկ]], վերականգնել ոստիկանության կողմից ջախջախված տեղի կուսակցական կազմակերպությունը։ Խուսափելով հետապնդումներից, [[1909]] թվականի մայիսին անցել է [[Վլադիկավկազ]] (այժմ՝ [[Օրջոնիկիձե]]), ղեկավարել տեղի բոլշևիկյան կազմակերպությունը, աշխատել «Թերեք» («TepeK») թերթում, ուր տպագրել է մի շարք հոդվածներ «Ս. Կիրով» ստորագրությամբ, այդ թվում՝ ի պաշտպանություն [[թուրք]], զավթիչներից հալածված [[հայ]] ժողովրդի։ստորագրությամբ։ [[1917]] թվականից գլխավորել է [[Հյուսիսային Կովկաս]]ի բոլշևիկյան քաղաքացիական աշխատանքը, կազմակերպել խորհրդային իշխանության համար Թերեքի աշխատավորների պայքարը։շարժումը։
[[1919]] թվականի փետրվարին նշանակվել է [[Աստրախան]]ի երկրամասի ժամանակավոր ՌՀԿ նախագահ, նույն թվականի մայիս-հուլիսին ՝ 11-րդ բանակի, կարմից[[Կարմիր բանակիբանակ]]ի Հարավային խմբավորման ՌՀԽ-ների անդամ։ Դ.Կ.[[Սերգո ՕրջոնիկիձեիՕրջոնիկիձե]]ի հետ ղեկավարել է 11-րդ բանակի հարձակումը [[Հյուսիսային Կովկաս]]ում։ [[1920]] թվականին նշանակվել է [[ՌԽՖՍՀ]] լիազոր ներկայացուցիչ մենշևիկյան [[Վրաստան]]ում, այս շրջանում Կիրովը մեծզգալի օգնություն է ցույց տվել [[Վրաստան]]ի և [[Հայաստան]]ի աշխատավորությանը՝ մենշևիկների և դաշնակների լծիցդեմ ազատագրմանբոլշևիկյան գործում։պայքարում։
[[1920]] թվականին ընտրվել է ՌԿ (բ) կ ԿԿ Կովկասյան բյուրոյի անդամ, [[1921]] թվականին ՝ ՌԿ (բ) կ ԿԿ անդամության թեկնածու, [[1923]] թվականին ՝ անդամ։ ▼[[1921]]-[[1926]] թվականներին եղել է [[Ադրբեջան]]ի կոմկուսի ԿԿ քարտուղար։ [[Անդրֆեդերացիա]]յի հիմնադիրներից և ղեկավարներից է։ ▼[[1926]] թվականի փետրվարից՝ ՀամԿ (բ) կ [[Լենինգրադ]]ի նահանգկոմի և ՀամԿ (բ) կ ԿԿ Հյուսիս-Արևմտյան բյուրոյի առաջին քարտուղար, ՀամԿ (բ) կ ԿԿ քաղբյուրոյի անդամության թեկնածու։ ▼Կիրովը վճռականորեն պայքարել է տրոցկիստական-զինովևական և այլ օպոզիցիոն խմբերի դեմ։ [[1930]] թվականից ՝ ՀամԿ (բ) կ ԿԿ քաղբյուրոյի անդամ, [[1934]] թվականից՝ ՀամԿ (բ) կ ԿԿ քարտուղար և կազմբյուրոյի անդամ, [[ՍՍՀՄ]] ԿԴԿ նախագահության անդամ։ ▼Կիրովը սերտ կապեր է պահպանել [[Հայաստանի]] կառավարության ղեկավարների հետ, օգնել նրանց լուծելու հանրապետության առջև կանգնած խնդիրները։
▲[[1920]] թվականին ընտրվել է ՌԿ (բ) կ ԿԿ Կովկասյանկովկասյան բյուրոյի անդամ, [[1921]] թվականին ՝ ՌԿ (բ) կ ԿԿ անդամության թեկնածու, [[1923]] թվականին ՝ անդամ։
[[1934]] թվականին սպանվել է կոմունիստական կուսակցության թշնամու ձեռքով, [[Սմոլնի]]ում։ Պարգևատրվել է [[Լենին]]ի շքանշանով։ Աճյունն ամփոփված է [[Կրեմլ]]ի պատի մեջ։
▲[[1921]]-[[1926]] թվականներին եղել է [[Ադրբեջան]]ի կոմկուսի ԿԿ քարտուղար։ Եղել է նաև [[Անդրֆեդերացիա]]յի հիմնադիրներից և ղեկավարներից է։ղեկավարներից։
▲[[1926]] թվականի փետրվարից՝ ՀամԿ [[ՀԱՄԿ(բ) Կ կԿԿ կազմակերպական բյուրո|ՀԱՄԿ(բ)Կ]] [[Լենինգրադ]]ի նահանգկոմի և ՀամԿ ՀԱՄԿ(բ) կԿ ԿԿ Հյուսիս- Արևմտյանարևմտյան բյուրոյի առաջին քարտուղար, ՀամԿ ՀԱՄԿ(բ) կԿ ԿԿ քաղբյուրոյի անդամության թեկնածու։
▲ԿիրովըԲազմաթիվ վճռականորենառիթներով պայքարելդեմ է արտահայտվել տրոցկիստական-զինովևական և այլ օպոզիցիոն խմբերի դեմ։խմբերին։ [[1930]] թվականից ՝ ՀամԿ ԱՄԿ(բ) կԿ ԿԿ քաղբյուրոյի անդամ, [[1934]] թվականից՝ ՀամԿ ԱՄԿ(բ) կԿ ԿԿ քարտուղար և կազմբյուրոյի անդամ, [[ՍՍՀՄ]]ԽՍՀՄ ԿԴԿ նախագահության անդամ։
Սպանվել է [[Սմոլնի]]ում՝ [[1934]] թվականին՝ ենթադրաբար Ստալինի գաղտնի կարգադրությանմբ։ Ետմահու պարգևատրվել է [[Լենին]]ի շքանշանով։ Աճյունն ամփոփված է [[Կրեմլ]]ի պատի մեջ։
{{DEFAULTSORT:Կիրով, Սերգեյ}}
| 