«Արտաշես Հայ-Արտյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 27.
}}
 
'''Արտաշես Հայ-Արտյան''' (Արտաշես Հարությունյան), ([[1899]], [[հոկտեմբերի 27]], [[Նախիջևան]] - [[1978]], [[ապրիլի 13]]), հայ [[դերասան]] և [[ռեժիսոր]]։ Խորհրդային Հայաստանի ժողովրդական արտիստ 1966 թվականից։ Արվեստի վաստակավոր գործիչ [[1956]] թվականից<ref name="">[https://vardanlibrary.wordpress.com/category/%D5%A1%D6%80%D5%BE%D5%A5%D5%BD%D5%BF/%D5%AF%D5%AB%D5%B6%D5%B8%D5%A1%D6%80%D5%BE%D5%A5%D5%BD%D5%BF/%D5%BC%D5%A5%D5%AA%D5%AB%D5%BD%D5%B8%D6%80%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6-%D5%A1%D6%80%D5%BE%D5%A5%D5%BD%D5%BF/%D5%BC%D5%A5%D5%AA%D5%AB%D5%BD%D5%B8%D6%80%D5%B6%D5%A5%D6%80/%D5%B0%D5%A1%D5%B5-%D5%BC%D5%A5%D5%AA%D5%AB%D5%BD%D5%B8%D6%80%D5%B6%D5%A5%D6%80/ Արտաշես ՀայարտյանՀայ-Արտյան]</ref>։
 
== Կենսագրություն ==
Տող 41.
* [[1935]] թվականին Հայ-Արտյանը աշխատանքի է հրավիրվում Հայկինո։ 1937 թվականինթվականին նա թողարկում է իր առաջին լիամետրաժ գեղարվեստական ֆիլմը՝ «Կարո»-ն, որի սցենարը գրել էր ինքը՝ դրամատուրգ Ս. Տայցի հետ՝ Ա. Գայդարի «Դպրոցը» վիպակի մոտիվներով։
 
* [[1940]] թվականին էկրան է բարձրանում ՀայարտյանիՀայ-Արտյանի երկրորդ գեղարվեստական ֆիլմը՝ «Մեր կոլխոզի մարդիկ»։ Այնուհետև երկար տարիներ ՀայարտյանըՀայ-Արտյանը ստիպված է լինում զբաղվել կրկնօրինակումներով։ Եվ միայն [[1955]] թվականին նրան հնարավորություն է տրվում նկարահանել «Պատվի համար» գեղարվեստական ֆիլմը, որը ցուցադրվում է [[Մոսկվա]]յում` [[1956]] թվականին Հայ արվեստի և գրականության տասնօրյակի օրերին։
 
== Ներդրումները կինոյի ասպարեզում ==
Հայկինոյում բեմադրած հենց առաջին` «[[Կարո (ֆիլմ)|Կարո]]» ֆիլմում, Հայ-Արտյանը ցույց տվեց իր ռեժիսորական ունակությունները։
Իր երկրորդ՝ «[[Մեր կոլխոզի մարդիկ (ֆիլմ)|Մեր կոլխոզի մարդիկ]]», ֆիլմում ՀայարտյանըՀայ-Արտյանը խորացնում է հեղինակի նպատակը՝ ցույց տալով կոլտնտեսական երիտասարդության ձգտումը դեպի գիտությունն ու տեխնիկան։ Ընտրելով կինոկոմեդիայի ժանրը՝ ռեժիսորին հաջողվում է ստեղծել կենսուրախ և աշխույժ մի ֆիլմ, պատկերել գյուղի հին ու նոր մարդկանց՝ իրենց համագործակցության մեջ։
 
«[[Պատվի համար (ֆիլմ)|Պատվի համար]]»-ում Հայ-Արտյանը հանդես է գալիս որպես կլասիկ երկի հաջող էկրանավորող։ Օգտագործելով կինոյի հնարավորությունները, նա կարողացել է բացահայտել դրամատուրգի մտահղացումները, ավելի բազմակողմանիորեն տալ միջավայրը, ավելի ցայտուն կերպով բնորոշել ֆիլմի հերոսներին։ Անշուշտ, ռեժիսորական վարժ աշխատանքի արդյունք են այն դրվագների նկարահանումները, ուր ցույց է տրված [[նավթ]]ի շատրվանը, Սուրենի զեխ կյանքը, փաստաթղթերը և այլն։
ՀայարտյանըՀայ-Արտյանը մահացել է [[1978]] թվականի [[ապրիլի 13]]-ին [[Հայաստան]]ում։
 
== Ֆիլմեր ==