«Մասնակից:Hamo Khacatryan/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 63.
== Պարադոկսի էությունը ==
Մտավոր փորձը կայանում է հետևյալում.ենթադրենք, գազով լի անոթ, բաժանված անթափանցելի միջնապատով երկու մասի. ձախ և աջ: Միջնապատում կա անցք մի մեխանիզմով (այսպես ասած Մակսվելի Դև), որը թողնում է անցնել արագ (տաք) գազի մոլեկուլներին , միայն ձախ մասից աջ, իսկ դանդաղ (սառը) մոլեկուլներին՝ աջից ձախ:Այդ դեպքում որոշ ժամանակ հետո արագ շարժվող մոլեկուլները կհայտնվեն աջ մասում, իսկ դանդաղ շարժվողները ձախում:
Ստացվում է որ այս ձևով Մակվելի դևը անոթի աջ մասը տաքացնում է, իսկ ձախ մասը սառեցնում, համակարգին առանց էներգիա տալու:
Այս համակարգի էնթրոպիան սկզբնական վիճակում ավելի մեծ է քան վերջնական վիճակում, ինչը հակասում է էնթրոպիայի աճի թերմոդինամիկական սկզբունքին (թերմոդինամիկայի երկրորդ օրենք):
Պարադոկսը լուծվում է երբ դիտարկում ենք փակ համակարգ, որը բաղկացած է Մակսվելի դևից և անոթից:Մակսվելի դևի գործելու համար անհրաժեշտ է նրան տալ էներգիա ինչ նոր էներգիայի աղբյուրց:Այդ էներգիայի հաշվին է, որ տեղի է ունենում տաք և սառը մասնիկների բաժանումը անոթում, այսինքն տեղի է ունենում ավելի փոքր էնթոպիա ունեցող վիճակի անցում: Պարադոկսի մանրամասն բացատրությունը տրված է Ֆեյմանի ֆիզիկայի լեկցիաներում (4-րդ թողարկում), ինչպես նաև Ֆեյմանի հանրահայտ «Ֆիզիկայի օրենքների բնույթը» լեկցիայում:
Ինֆորմացիայի տեսության զարգացման արդյունքում հաստատվեց, որ էնթրոպիան նայած պայմանների ընտրությունից կարող է նաև փոքրանալ
С развитием теории информации было установлено, что процесс измерения может и не приводить к увеличению энтропии при условии, что он является термодинамически обратимым. Однако в этом случае демон должен запоминать результаты измерения скоростей (стирание их из памяти демона делает процесс необратимым). Поскольку память конечна, в определённый момент демон вынужден стирать старые результаты, что и приводит в конечном итоге к увеличению энтропии всей системы в целом.[2][3][4]