|
'''Գիշատչություն,''' [[Կենսաբանություն|տրոֆիկական ձև կամ կենսակերպ]], որը բնորոշ է [[Կենդանի բնություն|կենդանի օրգանիզմներին]]։: Այս գործողության էությունը կայանում է նրանով, որ առաջանում է փոխհարաբերություն գիշատչի և զոհի միջը։միջը: Հաճախ թվում է, թե նման փոխազդեցությունների էությունը շատ պարզ է՝է` մի առանձնյակը սպանում է մյուսին և ուտում նրա մարմինը։մարմինը: Այս գործառույթները ընդանում են շատ բարդ և բազմազան եղանակներով։եղանակներով:
Գիշատչությունը սովորաբար հատկանշական է [[Գիշատիչներ|գիշատիչ կենդանիներին]] (օրինակ՝օրինակ` [[վագր]], [[առյուծ]], [[Նեղոսյան կոկորդիլոս|կոկորդիլոս]], [[արջ]]), գիշատիչ բույսերին և [[գիշատիչԳիշատիչ սնկեր|գիշատիչ սնկերին]]ին (արտրոբոտրիս սակավասպոր, արտրոբոտրիս անկանոն, արտրոբոտրիս հոծ, արտրոբոտրիս սեպաձև)։:
[[Գիշատիչներ|Գիշատիչ]] և լեշակեր կենդանիներին բնորոշ է որսորդական բարդ վարք։վարք: Գոյություն ունեն գիշատիչ օրգանիզմների մի մեծ խումբ, որոնք սննդառություն կատարելու համար որոնում են իրենցից ավելի թույլ կենդանի օրգանիզմներ։օրգանիզմներ: Օրինակ՝Օրինակ` առյուծը կամ առյուծների փրայդը իր սեփական կարիքները հոգալու կամ իր կորյունին կերակրելու համար հարկադրաբար փնտրում է համապատասխանաբար ավելի թույլ [[կճղակավորներԿճղակավորներ|կճղակավորների]]ի խումբ և հարձակում գործում նրանց վրա։վրա:
Բացի այն, որ զոհը ձեռք է բերում հարմարանքներ գիշատչից պաշտպանվելու համար, որպես կանոն գիշատիչը որսում է հիվանդ կամ թույլ առանձնյակներին։առանձնյակներին: Տվյալ պարագայում գիշատիչը նպաստում է իր զոհի բնական ընտրությանը և կատարելագործմանը։կատարելագործմանը: Տվյալ պարագայում գիշատիչների միջև տեղի է ունենում բնականոն ընտրութուն ([[գոյության կռիվ]]), որի արդյունքում ողջ են մնում ավելի ուժեղ առանձնյակներ։առանձնյակներ:
== Գիշատչության տեսություն ==
Համատեղ [[էվոլյուցիաԷվոլյուցիա|էվոլյուցիայի]]յի արդյունքում դիտվում է երկու փոխազդող տեսակների՝տեսակների` [[գիշատիչներԳիշատիչներ|գիշատիչների]]ի և զոհերի առաջադիմական էվոլյուցիան։էվոլյուցիան: Էվոլյուցիայի արդյունք է նաև այն հանգամանքը, երբ գիշատիչ օրգանիզմը սնվում է փոքր և թույլ տեսակներով։տեսակներով: Ըստ գոյության կռվի տեսության՝տեսության` այս գործընթացի արդյունքում մահանում են այն առանձնյակները, որոնց գիշատիչը հասցնում է տեսնել և որսալ։որսալ:
Շահում են քիչ նկատելի տեսակները, որի արդյունքում առաջանում է հովանավորող գունավորում, մարմնի ամուր ծածկույթներ, ինչպես նաև պաշտպանության համակարգներ, օրինակ՝օրինակ` փշեր ([[ոզնիներ]]) և պատիան ([[Կրիաներ|կրիա]], [[Զրահակիրներ|զրահակիր]])։:
Քանակական հարաբերակցությունը ունի մեծ նշանակություն գիշատչության մեջ, քանի որ զոհի և գիշատի փոխազդեցությունները առաջին հերթին կախված են նրանց քանակական հարաբերությունից։հարաբերությունից: Գիշատչության երևույթը կարող է նպաստել նաև զոհի պոպուլյացիայի թվաքանակի կտրուկ նվաչմանը և նույնիսկ տեսակի ոչնչացմանը։ոչնչացմանը<ref>{{գիրք
|հեղինակ = Է.Ս. Գևորգյան, Ֆ.Դ. Դանիելյան, Ա.Հ. Եսայան
|մաս = Օրգանական աշխարհի զարգացումը
|վերնագիր = Կենսաբանություն. Ընդհանուր Օրինաչափություններ
|բնօրինակ =
|հղում =
|հրատարակություն =
|պատասխանատու խմբագիր =
|վայր = Երևան
|հրատարակչություն = «ԱՍՏՂԻԿ ԳՐԱՏՈՒՆ»
|թվական = 2014
|հատոր =
|էջերի թիվ = 138
|մեջբերվող էջեր =
|isbn = 978-9939-840-83-3
}}</ref>:
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
| 