«Սերժ Սարգսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ամուսնացել է [[1983]] թվականին։ Կինը՝ [[Ռիտա Սարգսյան]]ը, ծնվել է Ստեփանակերտում՝ զինվորականի ընտանիքում։ Մասնագիտությամբ երաժշտության ուսուցչուհի է<ref>[http://www.president.am/hy/serzh-sargsyan/ ՀՀ նախագահի կենսագրությունը]</ref>։ Ունի երկու դուստր՝ Անուշն ու Սաթենիկը<ref>[http://www.hraparak.am/?p=38687&l=am/serg+sargsyani+dustrery Սերժ Սարգսյանի դուստրերը]</ref>, և չորս թոռնիկ՝ Մարիամը, Արան, Սերժը և Ռիտան։

Սերժ Սարգսյանի ծնողների տունը գտնվում է [[Ստեփանակերտ]]ի Տեղեցոնց կոչվող թաղամասում (այստեղ ժամանակին բնակություն են հաստատել Գորիսի Տեղ գյուղի բնակիչները)։ Հայրը՝ Ազատ Ավետիսի Սարգսյանը, մահացել է [[2013]] թվականի [[դեկտեմբերի 16]]-ին<ref>[http://hetq.am/arm/news/31398/mahacel-e-serzh-sargsyani-hayry.html Մահացել է Սերժ Սարգսյանի հայրը]</ref>։

Ծառայել է խորհրդային բանակում։ Աշխատանքային գործունեությունը սկսել է [[1975]] թվականին [[Երևանի էլեկտրատեխնիկական գործարան]]ում՝ որպես խառատ, աշխատել է մինչև [[1979]] թվականը։ [[1979]]-88-ին[[1988]] թվականներին ԼԿԵՄ Ստեփանակերտի քաղկոմի բաժնի վարիչ, ապա՝ երկրորդ քարտուղար, առաջին քարտուղար, կոմկուսի Ստեփանակերտի քաղկոմի պրոպագանդայի և ագիտացիայի բաժնի վարիչ, ԼՂ մարզկոմի առաջին քարտուղարի օգնական։

Համաձայն ՀՀ նախագահի [[ՀՀ նախագահի ընտրություններ [[2013]]|2013թ. ընտրություններից]] առաջ ունեցվածքի մասին հայտարարագրի, Սերժ Սարգսյանն ընդհանուր բաժնային սեփականության իրավունքով սեփականատեր է [[Ստեփանակերտ]]ում գտնվող 96 քմ մակերեսով շենք-շինության։ Նա ունի նաև [[1992]] թվականի արտադրության «Միցուբիշի Մոնտերո» ավտոմեքենա, ինչպես նաև 18-20-րդ դարի հին իրեր՝ արձանիկներ, քանդակներ, կտավների հավաքածու [[Խանջյան Գրիգոր|Խանջյանի]], [[Սարյան Մարտիրոս|Սարյանի]], [[Հակոբյան Հակոբ (նկարիչ)|Հակոբյանի]], Գյուրջյանի, [[Բաշինջաղյան Գևորգ|Բաշինջաղյանի]], [[Մինաս Ավետիսյան|Մինասի]], [[Երվանդ Քոչար]]ի, [[Կոջոյան Հակոբ|Կոջոյանի]] հեղինակած գործերից<ref>[http://hetq.am/arm/news/22458/haytararagir-e-nerkayacrel-4-teknatsu-amenaharusty-serzh-sargsyann-e.html Հայտարարագիր է ներկայացրել 4 թեկնածու. ամենահարուստը Սերժ Սարգսյանն է]</ref>։

1990թ.-ին[[1990]] թվականին Հայաստանի Գերագույն խորհրդի պատգամավոր, [[1993]]-95-ին՝[[1995]] թբականներին՝ ՀՀ պաշտպանության նախարար, [[1995]]-96-ին՝[[1996]] թվականներին՝ ՀՀ պետական անվտանգության վարչության պետպետական, ապա՝ ազգային անվտանգության նախարար, 1996-99-ին՝ ՀՀ ներքին գործերի և ազգային անվտանգության նախարար, [[1999]]-[[2000-ին՝]] թվականներին՝ ՀՀ նախագահի աշխատակազմի ղեկավար, 1999-2007-ին՝ ՀՀ նախագահին առընթեր ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղար, 2000-2007-ին՝ ՀՀ պաշտպանության նախարար, 2007-2008-ին՝ [[ՀՀ վարչապետ]], 2008 թ. ապրիլի 9-ից՝ [[ՀՀ նախագահ]]։<ref>[http://nationalidea.am/articles.php?id=202 Հովիկ Չարխչյանի «Տասներկու վարչապետ» հոդվածը «Ազգային գաղափար» ամսագրում]</ref>