«Ազոլո»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 91.
Սկալիջերացիներից եւ Կառառացիներից հետո Ազոլոն անցնում է Վենետիկի Հանրապետությանը, որն էլ նրան ուժ եւ կարողություն է հաղորդում: Այդ ժամանակահատվածում ամրապնդվում եւ ամբողջացվում են պարիսպները: 1459 թվականին ստեղծվում է քաղաքացիական խորհուրդ ամրապնդելու համար տեղական ինքնավարությունը:
 
[[File:Portrait_of_Caterina_Coronaro_1542_uffizi_florence_Titian.jpg|120px|left|Կատերինա Կոռնառո]]Սա է Ազոլոյի ծաղկուն դարաշրջանը որն ընդլայնվում է մինչեւ 1489 թվականը, երբ Կատերինա Կոռնառոն՝ <ref> Կատերինա Կոռնեռ https://it.wikipedia.org/wiki/Caterina_Cornaro, (Վենետիկ, 25 նոյեմբեր 1454 – Վենետիկ, 10 հուլիս 1510)</ref> [[Հայաստան]]ի, [[Կիպրոս]]ի եւ [[Երուսաղեմ]]ի նախկին թագուհին (ամուսնացել էր Ջակոմո Բ Լուզինյանացու<ref> Ջակոմո Բ Լուզինյան https://it.wikipedia.org/wiki/Giacomo_II_di_Cipro</ref> հետ) եւ հրաժարական էր տվել հօգուտ Վենետիկյան Հանրապետության: Նա ապրեց ամրոցում, «Ազոլոյի տիկին» տիտղոսով, շրջապատված արվեստագետների եւ բանաստեղծների հարուստ բանակով:
 
Քաղաքը խռովությունների կիզակետում է հայտնվում Կամբռայի Լեգայի պատերազմի ժամանակ: 1509 թվականին Ավստրիայի Մասիմիլիանոս կայսեր զորքերը հասնում են Ազոլո՝ որն էլ հանձնվում է: Արդեն իսկ հաջորդ տարի վերադառնում է Վենետիկյան Հանրապետությանը:
Տող 103.
 
1866 թվականին Ազոլոն, ինչպես նաեւ ամբողջ Վենետոն, անցնում է Իտալիայի Թագավորությանը:
Հաճելի տեղանքը դեպի իրեն է գրավում մեծ թվով մտավորականների, հիմնականում օտարերկրացիների, այդ թվում նաեւ Ռոբերտ Բրաունինգին, [[Հենրի_Ջեյմս|Հենրի Ջեյմս]]ին, [[Ջան_Ֆրանչեսկո_Մալիպիեռո|ՋանՖրանչեսկո ՄալիպիեռոյինՄալիպիեռո]]յին, [[Էլեոնորա_Դուզե|Էլեոնորա Դյուսին]], Մարիուս դե Մարիային եւ Ֆռեյա Ստարքին:
=== [[Առաջին Համաշխարհային Պատերազմ]]ը ===
Տող 111.
 
=== [[Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմ]]ը ===
[[Ֆաշիզմ|Ֆաշիզտական]] ռեժիմի անկումից հետո, Իտալական Սոցիալական Հանրապետության ժամանակ (ԻՍՀ)<ref>Rubblica Sociale di Salò https://it.wikipedia.org/wiki/Repubblica_Sociale_Italiana </ref> (1943-ի հոկտեմբեր), [[ՖաշիզմՆացիստական_Գերմանիա|ֆաշիզտական]]Նացիստական [[Գերմանիա]]յի հանձնարարականով, ֆաշիստական ռեժիմի անկումից հետո, Ազոլո քաղաքը դառնում է որոշ նախարարությունների նստավայր:
 
Իտալական Պաշտպանության [[Պարտիզաններ]]ն անվախորեն են դիմադրում Գռապպա լեռան վրա, նպաստելով Ազատագրական Պայքարին, չնայած դրանք նշանավորվում են ֆաշիստների <ref>1944 թվականի սեպտեմբերի «Գռապպայի Հետախուզում» (500-ից ավելի մահացածներ եւ 400-ից ավելի տեղահանվածներ):</ref> սարսափելի ռեպրեսիաներով:
 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Ազոլո» էջից