«Մուլտիպլիկացիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 1.
[[Պատկեր:Animhorse.gif|աջից|Վարկյանում 12 կադրը նորմա է անիմացիոն ֆիլմի համար]]
'''Անիմացիա''' ({{lang-en|Animation}}) շարժման պատրանք ստեղծելու և միմյանցից աննշան տարբերվող անշարժ պատկերների արագ փոփոխման գործընթացն է:
Անիմացիա կարելի է ստեղծել կա՛մ անալոգային տարբերակներով, ինչպիսիք են սահատետրը, կինոժապավենը, տեսաֆիլմերը, կա՛մ թվային ծրագրերի միջոցով (gif շարժապատկերներ, Flesh-ով ստեղծված անիմացիաներ, թվային տեսահոլովակներ): Անիմացիա ստեղծելու համար օգտագործում են ժամանակակից տեխնոլոգիաներ, այդ թվում՝ թվային ֆոտոխցիկ, համակարգիչ, պրոյեկտոր:
== Ստուգաբանություն ==▼
Շարժապատկերները ստեղծվում են ավանդական և [[Ստոպ-կադր անիմացիա|ստոպ-կադր անիմացիոն]] մեթոդներով: Ստոպ-կադր անիմացիայում օգտագործում են երկչափ կամ եռաչափ օբյեկտներ, ինչպես օրինակ՝ թղթի կտորներ, տիկնիկներ կամ կավե արձանիկներ: Կադրերը ցուցադրվում են արագ հերթագայությամբ, սովորաբար 24, 25, 30, կամ 60 կադր մեկ վայրկյանում:
Լատիներեն ''animātiō'' «կենդանություն պարգևող գործողություն», ''animō'' («կենդանացնել» կամ «կյանք տալ») և ''ātiō'' («գործողություն»): <ref>{{Cite web|url = http://dictionary.reference.com/browse/animation|title = Animation|date = February 5, 2015|accessdate = February 5, 2015|website = Dictionary.com|publisher = Dictionary.org|last = |first = }}</ref>
== Մուլտիպլիկացիայի Տեխնիկա ==▼
* [[Պլաստիլինե անիմացիա]]▼
* [[Ծավալային անիմացիա]]▼
== Պատմություն ==
Շարժման երևույթը ստանալու վաղ փորձերի օրինակները դեռևս կարելի է գտնել [[Պալեոլիթ|պալեոլիթի]] քարանձավային նկարների վրա, որտեղ կենդանիները հաճախ պատկերված էին բազմաթիվ ոտքերով: Այդ նկարները հստակ փորձում են փոխանցել շարժման զգացումը: <ref name="Thomas">{{cite book|last=Thomas|first=Bob|title=The Art of Animation|year=1958|publisher=Walt Disney Studios|page=8}}</ref>
Հարավ-արևելյան Իրանի Հրե քաղաքում (Burn City) հայտնաբերվել է [[5200]] տարվա պատմություն ունեցող հողե գավաթ, որը կարող է լինել աշխարհի ամենահին անիմացիայի ստեղծման օրինակը: Այդ պեղածոն կրում է հինգ հաջորդական պատկերներ, որոնք ցույց են տալիս պարսկական բեզոարյան այծի, որը նետվում է ուտելու ծառի տերևներ: <ref>{{cite web |url=http://www.theheritagetrust.wordpress.com/2012/07/25/worlds-oldest-animation|title=World's Oldest Animation?}}</ref>
Հնագույն չինական գրառումները հիշատակում են սարքերի մասին, որոնք, ինպպես ասում էին «տալիս էին շարժման տպավորություն» մարդկանց կամ կենդանիների մարմիններին, բայց այդ նշումներ հստակ չէին և կարող էին վերաբերել միայն մարմինների փաստացի շարժմանը տարածության մեջ: </ref> but these accounts are unclear and may only refer to the actual movement of the figures through space.<ref name="Rojas">{{cite book|last=Rojas|first=Carlos|title=The Oxford Handbook of Chinese Cinemas|url=http://books.google.com/books?id=8F1pAgAAQBAJ&pg=PA5|year=2013|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-998844-0|page=5}}</ref>
19-րդ դարում [[Ֆենակիստիսկոպ|ֆենակիստիսկոպը]] ([[1832]]), զեոտրոպը ([[1834]]) , պրակսինոսկոպը ([[1877]]) և սահատետրը([[Կինեոգրաֆ|կինեոգրաֆ]]) եղել են վաղ անիմացիոն սարքեր, որոնք առաջացրել են շարժման պատրանք՝ անշարժ պատկերները արագ փոփոխելով: Բայց անիմացիան ավել չզարգացավ, մինչև [[Կինոժապավեն|կինոժապավենի]] և [[Կինոարվեստ|կինոարվեստի]] ստեղծումը [[1980]]-ական թթ:<ref>{{harvnb|Solomon|1989|pp=10–11}}</ref>
Կինոապարատը մեկ սարքի մեջ պրոյեկտոր էր, տպիչ և տեսախցիկ, որը թույլ էր տալիս շարժվող պատկերները ցուցադրել էկրանի վրա: Այն հայտնագործվել է աշխարհի ամենավաղ կինոգրծիչներ՝ [[Լյումիեր եղբայրներ|Օգյուստ և Լուի Լումիեր]] եղբայրների կողմից [[1894]]թ: <ref>{{cite web|last=McLaughlin|first=Dan|title=A RATHER INCOMPLETE BUT STILL FASCINATING|url=http://animation.filmtv.ucla.edu/NewSite/WebPages/Histories.html|work=Film Tv|publisher=UCLA|accessdate=12 February 2013}}</ref> Առաջին անիմացիոն հոլովակը ստեղծվել է Ֆրանսիայում Շառլ-Էմիլ Ռենոյի կողմից, ով Ֆրանսիայում գինական էր և ուսուցիչ:<ref>{{harvnb|Solomon|1989|pp=12–13}}</ref> 1877 թ. Նա ստեղծեց պրակսինոսկոպը և 1894 թ. դեկտեմբերին հիմնեց Théâtre Optique թատրոնը: [[1892]] թ. հոկտեմբերի 28-ին նա հանրության առջև ցուցադրեց առաջին անիմացիան` «Pauvre Pierrot»-ը Փարիզի Grévin թանգարանում: Նրա ֆիլմերը լուսանկարված չեն, այլ նկարված են առանձին թափանցիկ շերտերի վրա: [[1900]] թ. ավելի քան 500,000 մարդիկ մասնակցել են այդ ցուցադրություններին:
Առաջին ֆիլմը, որը նկարահանվել է ստանդարտ տեսաֆիլմի հիման վրա և պարունակում է անիմացիոն հատվածներ, եղել է [[1900]]թ. ստեղծված «Enchanted Drawing»-ը, որին անմիջապես հետևել է առաջին ամբողջական անիմացիոն ֆիլմը՝ «Humorous Phases of Funny Faces»-ը, որը ստեղծվել է [[1906]]թ. Ջեյմս Բլեկտոն Ստյուարտի կողմից, ով համարվում է Ամերիկյան անիմացիայի հայրը:
Եվրոպայում [[1908]]թ. ֆրանսիացի արվեստագետ Էմիլ Կոլը ստեղծեց առաջին անիմացիոն ֆիլմը օգտագործելով ավանդական անիմացիա ստեղծելու մեթոդները: <ref>{{harvnb|Crafton|1982|pp=60–61}}</ref> Ֆիլմը կոչվում է «Fantasmagorie»: Այնտեղ պատկերված է կերպարի, որը շարժվում է և կատարում տարբեր ձևափոխություններ, օրինակ գինու շիշը դարձնում է ծաղիկ: Ֆիլմի մեջ կան նաև այնպիսի կենդանի շարժման հատվածներ, որոնք ցույց են տալիս անիմատորի ձեռքը նկարելիս: Ֆիլմի ամեն կադրը նկարվել է թղթի վրա և հետո լուսանկարվել նեգատիվ ժապավենի վրա, որը տալիս է պատկերին գրատախտակի տեսք:
Առաջին տիկնիկային անիմացիոն ֆիլմի հեղինակը եղել է ազգությամբ ռուս ռեժիսյոր Վլադիսլավ Ստարևիչը՝ հայտնի [[1912]]թ. նկարած «The Beautiful Lukanida» ֆիլմով: <ref>{{harvnb|Solomon|1989|pp=14–19}}</ref>
Ավելի մանրամասն դետալնրով նկարվող անիմացիաները պահանջում էին անիմատորների ավելի մեծ թիմ՝ ամեն մի կադրի ետնաշերտն ու կերպարները ձեռքով առանձին ստեղծելու համար: Դրանց ռեժիսյորն էր [[Ուինզոր Մաքքեյ|Ուինսոր Մաքքեյ]]ը՝ հայտնի ամսագրերի ծաղրանկարիչ: Նկարահանել է [[1911]]թ. «Littli Nemo», [[1914]]թ. «Gertie the Dinosaur» և [[1918]]թ. «The Sinking of the Lusitania» անիմացիոն ֆիլմերը:
[[1910]]-ական թթ. կարճամետրաժ ֆիլմերի արտադրությունը, որոնց անվանում էին «մուլտֆիլմեր», դարձավ առանձին ճյուղ և դրանք ստեղծվում էին կինոթատրոններում ցուցադրելու համար: Այդ ժամանակվա ամենահաջողակ պրոդյուսերը Ջոն Ռանդոլֆ Բրեյն էր, ով անիմատոր Էրլ Հարդի հետ պատենտավորեցին շերտերով անիմացիայի գործընթացը, որը դարձավ դոմինանտ մեթոդ մինչև տասնամյակի ավարտ:
«El apostol»-ը [[1917]]թ. Արգենտինայում ստեղծված անիմացիոն ֆիլմ է, որը հանդիսանում է աշխարհի առաջին անիմացիոն խաղարկային ֆիլմ: <ref>"[http://www.bcdb.com/cartoon/93678-El_Apostol.html El Apóstol]". ''http://www.bcdb.com'', 4 May 2011</ref> Ցավոք սրտի հրդեհը, որը բռնկվել էր Ֆրեդերիկո Վալլեի կինոստուդիայում, ոչնչացրեց այդ անիմացիայի միակ օրինակը,և այժմ այն համարվում է կորած ֆիլմ:
Համակարգչային անիմացիան դարձավ հայտնի [[1995]]թ. նկարահանված «Toy Story»(«Խաղալիքների Պատմություն») ֆիլմից հետո, որն առաջին լիամետրաժ անիմացիոն ֆիլմն էր ամբողջովին համակարգչային տեխնիկայով ստեղծված:
[[2008]]թ. անիմացիոն շուկան վաստակեց $68.4 բիլլիոն դոլար: <ref>{{cite web |url=http://www.boi.gov.ph/pdf/valuepropositions/Animation/Animation.pdf |title=Animation |date=November 2009|accessdate= 24 July 2012|work= boi.gov.ph|publisher= Board of Investments}}</ref> Անիմացիան՝ ինչպես արվեստ, շարունակում է զարգանալ, քանի-որ անիմացիոն պրոեկտները կարողանում են գտնել հանդիսատես սահմաններից դուրս բոլոր չորս ուղություններով: Անիմացիոն լիամետրաժ ֆիլմերի համախառն եկամուտը հասավ իր ամենաբարձր կետին բոլոր ժանրերում 2004-2013 թթ. ընթացքում: <ref>{{cite news|last1=McDuling|first1=John|title=Hollywood Is Giving Up on Comedy|url=http://www.theatlantic.com/entertainment/archive/2014/07/the-completely-serious-decline-of-the-hollywood-comedy/373914/|accessdate=20 July 2014|work=The Atlantic|publisher=The Atlantic Monthly Group|date=3 July 2014}}</ref>
== Ավանդական անիմացիա ==
Ավանդական անիմացիան (անվանվում է նաև շերտային անիմացիա կամ ձեռքով նկարված անիմացիա) 20-րդ դարի անիմացիոն ֆիլմերի ստեղծման հիմնական մեթոդն էր: Ավանդական անիմացիայի բոլոր կադրերը առանձին թղթի վրա նկարված նկարներ են, որոնք նախապես պատրաստվում են: Շարժման պատրանք ստեղծելու համար, յուրաքանչյուր նկար իր նախորդից շատ չնչին է տարբերվում: Անիմատորի նկարների առանձին հատվածները վերանկարվում են թափանցիկ շերտերի վրա: Կերպարների անիմացիայի շերտերը լուսանկարվում են առանձին-առանձին միևնույն հաստատուն ետնաշերտի վրա:
21-րդ դարի սկզբից ավադական անիմացիան սկսեց ավելի քիչ օգտագործվել: Այսօր անիմատորների նկարները և ետնաշերտերը կա՛մ անցկացնում են համակարգչի մեջ, կա՛մ անմիջապես համակարգչում են նկարվում: Օգտագործվում են տարբեր համակարգչային ծրագրեր նկարները գունավորելու, տեսախցիկի դիրքը փոխելու և տարբեր էֆեկտների համար: Վերջնական անիմացիոն հոլովակը ներկայացվում է որպես ավանդական 35mm ֆիլմ կան նորագույն թվային տեսաֆիլմ: Ավանդական անիմացիայի սկզբունքները դեռ պահպանվել են և նույնն են մնացել վերջին 70 տարիների ընթացքում: Որոշ անիմացիոն արտադրողներ օգտագործում են «ավանդական» տերմինն՝ բնութագրելու համար շերտերով անիմացիան, որը լայնորեն օգտագործվում է համակարգչային տեխնոլոգիաների միջոցով:
Ավանդական անիմացիաներ են «Pinocchio»(ԱՄՆ, [[1940]]). «Animal Farm»(Մեծ Բրիտանիա, [[1954]]), «The Illusionist»(Ֆրանսիա, [[2010]]). Ավանդական անիմացիաները, որոնց մեջ օգտագործվալ են համակարգչային տեխնոլոգիաներ ներառում են «The Lion King»(ԱՄՆ, [[1994]]), «Akira»(Ճապոնիա, [[1988]]), «Spirited Away»(Ճապոնիա, [[2001]]), «The Triplets of Belleville»(Ֆրանսիա, [[2003]]), «The Secret of Kells»(Իռլանդիա, Ֆրանսիա, Բելգիա, [[2009]]):
=== Լիամետրաժ անիմացիա ===
Լիամետրաժ անիմացիան ստեղծվում է արտադրելով բարձի որակի ավանդական անիմացիա, որոնք մանրամասն նկարված են և ունեն սահուն շարժում: Լիամետրաժ անիմացիոն ֆիլմերը կարող են լինել տարբեր ոճերով: Կարող են լինել ավելի ռեալիստական, ինչպիսին է Walt Disney Studio-ի ֆիլմերը՝ «Beauty and the Beast», «Aladdin», «Lion King»: Կան նաև մուլտֆիլմային ոճեր, ինչպես Warner Bros. animation studio-ն: Disney-ի անիմացիոն ֆիլմերից շատերը լիամետիաժ ֆիլմի օրինակներ են: Լիամետրաժ են նաև «The Secret of NIMH»(ԱՄՆ, [[1982]]), «The Iron Giant»(ԱՄՆ, [[1999]]) և «Nocturna»(Իսպանիա, [[2007]]):
=== Ստոպ-կադր անիմացիա ===
Ստոպ-կադր անիմացիան ստեղծվում է իրական օբյեկտները ֆիզիկապես տեղափոխելիս և դրանք լուսանկարելիս: Ստոպ-կադր անիմացիա նկարահանելու բազմաթիվ եղանակներ կան: Այս տիպի անիմացիա ստեղծելիս շատ է օգտագործվում համակարգչային տեխնիկան: Այն ավելի հեշտ է նկարահանվում և շատ ժամանակ չի պահանջվում:
=== Համակարգչային անիմացիա ===
Համակարգչային անիմացիան ներառում է մի շարք մեթոդներ, որոնք անհրաժեշտ են թվային պատկերներ ստեղծելու համար: Համակարգչային երկչափ անիմացիայի տեխնիկան հակված է պատկերների շարժման վրա: Իսկ եռաչափ տեխնիկայով կարելի է կառուցել վիրտուալ աշխարհներ, որոնց մեջ կերպարները և օբյեկտները կարող են շարժվել: Եռաչափ անիմացիայի միջոցով կարելի ստեղծել պատկերներ, որոնք իրական են թվում դիտողի համար:
=== Երկչափ անիմացիա ===
Երկչափ անիմացիոն կերպարները ստեղծվում են համակարգչային պիքսելային կամ վեկտորային տեխնիկայի միջոցով: Սա ներառում է ավտոմատացված համակարգչային տարբերակները ավանդական անիմացիոն տեխնիկայի, ինչպիսիք են «սոխի կճեպը» և «ինտերպոլացիան»: Երկչափ անիմացիա նկարելու համար կան բազմաթիվ ծրագրեր՝ «Flash», «Power Point», «TV Paint» և այլն: Որոշ նկարիչներ ստեղծում են անիմացիոն gif ֆայլեր, որոնք նույնպես անիմացիայի մի մասն են:
=== Եռաչափ անիմացիա ===
Եռաչափ անիմացիան թվային տարբերակով մոդելավորվում և փոփոխվում է անիմատորի կողմից: Անիմատորը սովորաբար սկսում է եռաչափ պոլիգոնների ցանց ստեղծելով՝ դրանք նախնական շարժելու համար: Ցանցի հատվածները իրար փոխկապակցված են գագթների, կողմերի և երեսներ միջոցով, որոնք տալիս են եռաչափ օբյեկտի տեսողական էֆեկտ: Այդ մոդելները սովորաբար ունենում են կմախք՝ ավելի հեշտ շարժելու համար:
== Անիմացիայի մրցանակներ ==
Ինչպես մեկ այլ ոլորտ անիմացիան նույնպես ունի միցանակներ շահելու մեծ դաշտ: Անիմացիոն ֆիլմերի մրցանակաբաշխության բնօրինակը ներկայացվել է «Academy of Mation Picture Arts and Sciences»-ի կողմից կարճամետրաժ ֆիլմերի համար [[1032]]թ. 5-րդ «Academy Awards»-ի ժամանակ: «Academy Awards»-ի առաջին մրցանակակիրը «Flowers and Trees» ֆիլմն էր՝ արտադրված «Walt Disney Productions»-ի և «United Artists»-ի կողմից: Լիամետրաժ ֆիլմերի համար «Academy Awards»-ի մրցանակ սկսեց տրվել միայն [[2001]]թ.-ից հետո: 74-րդ մրցանակը տրվեց [[2002]]թ. «Dreamworks»-ի և «Pacific Data Images»-ի կողմից արտադրված «Shrek» անիմացիոն լիմետրաժ ֆիլմին:
▲== Մուլտիպլիկացիայի Տեխնիկա ==
▲* [[Պլաստիլինե անիմացիա]]
▲* [[Ծավալային անիմացիա]]
== Մուլտիպլիկացիայի ոճեր ==
Տող 23 ⟶ 60՝
* [[Լև Ատամանով]]
▲== Ստուգաբանություն ==
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
== Արտաքին հղումներ ==
* [http://www.sparetimelabs.com/animato/animato/cartoon/cartoon.html The making of an 8-minute cartoon short]
* [http://www.nfb.ca/film/animando_english/ "Animando"], a 12-minute film demonstrating 10 different animation techniques (and teaching how to use them)
{{Կինոյի ժանրեր}}
|