«Ամասիա (քաղաք)»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ամասիա''' ({{lang-tr|''Amasya''}}, {{lang-el|''Ἀμάσεια''}}), քաղաք և շրջան ներկայիս [[Թուրքիա|Թուրքիայի Հանրապետության]] հյուսիսային մասում, Սև ծովը թափվող Իրիս (այժմ՝ Եշիլ-իրմակ) գետի վրա, որը քաղաքը բաժանում է երկու մասի:մասի։ [[Ամասիա նահանգ]]ի վարչական կենտրոնն է։ Պատմական առումով գտնվում է [[Արևմտյան Հայաստան]]ում՝ [[Փոքր Հայք]]ում։ Հիմնադրման օրից ցայժմ Ամասիան համարվել է քաղաք։ Քաղաքը ավելի քան 2500 տարի է, ինչ պահպանել է Ամասիա անունը։

Ամասիան ոմանք ենթադրաբար նույնացնում են խեթական Կարախանա բնակավայրի հետ։

19-րդ դարի 70-ական թվականներին քաղաքն ուներ ավելի քան 16 հազար հայ, թուրք և հույն բնակիչ<ref>«Արաքս», Պետերբուրգ, 1890, գիրք 2, էջ 17:</ref>:։ 20-րդ դարի սկզբին նրա բնակչության թիվը հասնում էր մոտ 30 հազար մարդու, որի ավելի քան 35%-ը կազմում էին հայերը:հայերը։ Այստեղի հայերը երկու անգամ՝ [[1895]]-[[1896]]թթ. և [[1915]]թ. ենթարկվեցին բնաջնջման ու տեղահանման:տեղահանման։ 1895-1896թթ. կոտորածների ժամանակ զոհ գնացին ավելի քան 1000 հայեր, իսկ մնացածը [[Մեծ եղեռն]]ի ժամանակ տեղահան եղան և ցրիվ եկան տարբեր կողմեր:կողմեր։ Ըստ [[1929]] թվականի վիճակագրական տվյալների, Ամասիայում կային միայն 400 հայ բնակիչ, իսկ [[1971]] թվականին՝ 300:300։

Նոր ժամանակներում Ամասիայի բնակչության զբաղմունքները կազմում էին արհեստները, տնայնագործությունն ու մանուֆակտուրային արտադրությունը, առևտուրը, երկրագործությունն ու այգեգործությունը:այգեգործությունը։ Հայերն այստեղ ունեին երկաթագործական, ատաղձագործական, կոշկակարական, կարի, մանածագործական, թիթեղագործական 95 արհեստանոց-խանութներ:խանութներ։

* Թ.Խ. Հակոբյան (1987)։ Պատմական Հայաստանի քաղաքները։ Երևան:Երևան։ «Հայաստան», էջ 35-39։