«Հավատո հանգանակ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Հավատո հանգանակ''', (Հավատամք, հունարեն՝ σύμβολο[ν], լատիներեն՝ symbolum) [[կրոնական հավատիհավատ]]ի հիմնական դոգմատների բանաձևում։ Հավատացյալը[[Հավատացյալ]]ը արտասանում է այն՝ իբրև իր հավատի խոստովանություն։[[խոստովանություն]]։

Քրիստոնեական հավատո հանգանակները սկզբնապես՝ II-IIIդարերի ընթացքում օգտագործվում էին [[Մկրտության խորհուրդ|Մկրտության խորհրդի]] ժամանակ։ Ավելի ուշ՝ V դարում, Հանգանակը սկսվեց գործածվել [[Սուրբ ՊատարագիՊատարագ]]ի մեջ, որպեսզի հավատացյալների համար [[ուղղափառ դավանանքիդավանանք]]ի հիշեցում։