«Փոխակերպված ապար»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

 

Շոտլանդացի բարոնետ սըր Ջեյմս Հոլը (1761-1832) վերցրեց փոշիացված կրաքար, լցրեց հրացանի փողի մեջ, զոդեց նրա ծայրերը, որպեսզի ճնշումը պահպանվի, և տաքացրեց իր ձուլարանում: Փողի մեջ առաջացավ բյուրեղային մարմար: Այդպիսով նա փոխակերպման ենթարկեց նստվածքային ապարը:

 

 

 

Մաքուր կալցիումի կարբոնատից կազմված կրաքարը փոխակերպման ընթացքում վերաբյուրեղանում Է սպիտակ մարմարի: Շատ կրաքարեր պարունակում են կվարցային ավազ, որոշ չափով կավ կամ երկաթ: Սրանց փոխակերպման արդյունքում ստացվում է գունավոր մարմար՝ հաճախ ծալքավոր շերտերով: Բազմաթիվ փոխակերպված ապարներում երևում Են ծալքերի կամ ճեղքերի հետքեր, ինչը ցույց Է տալիս, որ լեռնակազմության ժամանակ դրանք իրենց դրսևորել են որպես պլաստիկ կամ հակառակը՝ փխրուն նյութեր:

 

 

 

Փոխակերպման շնորհիվ անհրապույր կավաքարը

 

 

Տանիքաթերթաքարում փայլարի բյուրեղները դասավորված են միմյանց զուգահեռ շերտերով: մասնագետը գիտի այդ ուղղությունները և քարը շերտատում կամ ճեղքում Է այդ ուղղություններով: Դա կոչվում Է ճեղքման ուղղություն:

 

 

Երբ հալված գրանիտը լցվում Է լեռնաշղթայի ապարների մեջ, գրանիտի շուրջ գտնվող ապարները փոխակերպվում են: Ձևափոխված ապարի պսակը կոչվում Է փոխակերպման շփման գոտի: Բարձր ջերմաստիճանների ազդեցությամբ աճում Են նոր հանքաքարեր, օրինակ՝ կրաքարը վերածվում է մարմարի:

 

 

Կավաքարում աճող առաջին փոխակերպված հանքաքարերը փայլարի բյուրեղներն Են, որոնք դասավորվում Են ամենափոքր ճնշման ուղղությամբ: Նռնաքարն աճում Է ավելի ուշ՝ խոտորելով փայլարի բյուրեղները:

 

[[be:Метамарфічныя горныя пароды]]

[[be-x-old:Мэтамарфічныя горныя пароды]]

[[bs:Metamorfne stijene]]

[[ca:Roca metamòrfica]]