Աթալիկություն

Աթալիկություն (թուրքերեն աթալըկ–հայրություն), տոհմատիրական կարգերի սովորույթ, երբ ունևոր ծևողները նորածիններիև հանձնում էին և իրենց վասալների կամ ծառաների խնամակալությանը։ Երեխան հայրենի տուն էր վերադառնում արդեն չափահաս, և դարձը նշվում էր հանդիսավորությամբ։ Աթալիկությունը տարածված է եղել հին կելտերի, արաբների, Կովկասի ժողովուրդների մեջ։ Վաղ միջևադարում հայ թագավորների երեխաները դաստիարակվում էին վասալ իշխանների ընտանիքներում։ Ֆեոդալական հարաբերությունների կործանումով աթալիկությունը վերացավ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։