«Երուսաղեմի տաճար»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Երուսաղեմի տաճար''' ({{lang-he|בֵּית הַמִּקְדָּשׁ}}, ''Բեյթ ա-Միքդաշ'', այսինքն «Սրբազանության տուն»; {{lang-he|מִּקְדָּשׁ}}, ''Միքդաշ''), [[մ.թ.ա.10-րդ դար]]-[[մ.թ. 1-ին դար]]երում [[Հրեաներ|հրեա ժողովրդի]] կրոնական կյանքի կենտրոն։ Տաճարը գտնվում էր [[Երուսաղեմ]]ի [[Տաճարային լեռ]]ան վրա, որտեղ այժմ գտնվումտեղակայված է [[637]] թվականին [[արաբներ]]ի կողմից կառուցված [[Ժայռի գմբեթ|Կուբբաթ ալ-Սախրա]] («''Գմբեթ Ժայռի վրա''») մուսուլմանական սրբավայրը։ Հնում միայն այդ վայրում էր կարելի [[Զոհաբերությունները հուդայականությունում|Միասնական Աստծոն զոհաբերություն]] մատուցել, որը կատարում ենէին քահանաները ([[քոհեններ]]ը) և [[ղևտացիներ]]ը։ Տաճարը նաև տարին երեք անգամ ուխտագնացության վայր էր հանդիսանում հրեաների համար [[Փեսախ]]ի (Զատիկ), [[Շավուոթ]]ի (Պենտեկոստե) և [[Սուքքոթ]]ի (Տաղավարաց տոն) ժամանակ։

Ըստ [[Աստվածաշունչ|Աստվածաշնչի]]՝ [[հրեաներ]]ի [[Եգիպտոս]]ից դուրս գալուց հետո և մինչև Երուսաղեմի Տաճարի կառուցումը, այն ժամանակավորապես որպես տաճար է ծառայել ժողովի շարժական [[Խորան]]ը։ Երուսաղեմի տաճարն իրենից ներկայացնում էր կառույց և դրանով տարբերվում էր զոհարանից և բացօթյա սրբատեղիներից (բամբեմ)։ Տաճարում գտնվում էին [[Աստված|Աստծու]] ներկայությունը խորհրդանշող առարկաներ ([[Պատգամի Տապանակ]]ը Քարասալիկովքարասալիկով և [[քերովբեներ]]), ինչպես նաև պատարագ մատուցելու սպասք։ [[Պատարագ]] մատուցելու համար առավել կարևոր սպասքներ ենէին հանդիսանում.

* Ողջակիզման մեծ զոհասեղանը, որի վրա զոհաբերվում էին Աստծուն նվիրաբերված կենդանիներ, ինչպես նաև հացի նվիրաբերում և գինու հեղում էր կատարվում,

* Խնկարկման ոսկե զոհասեղան, որի վրա խունկ էին ծխեցնում,

* Ոսկե աշտանակը, որն իր լույսով լուսավորում էր Տաճարը։Տաճարը,