«Աբրահամ Լինքոլն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Քաղաքացիական պատերազմը դարձավ ԱՄՆ-ի պատմության ամենաարյունահեղ ռազմական հակամարտությունը և ամենածանր փորձությունը՝ ամերիկյան դեմոկրատիայի համար։ Աբրահամ Լինքոլնը դարձավ պատմական ամենագլխավոր կերպարը՝ ամերիկյան ժողովրդի ձևավորման գործում, մարդ, ով կանխեց Միացյալ Նահանգների անկումը և մեծ ներդրում ունեցավ ամերիկյան հասարակության կայացման և ստրկության վերացման գործում, որը երկրի հետագա նորմալ զարգացման հիմնական խոչընդոտն էր։էր<ref name="peoples" />։ Լինքոլնը դրեց Հարավի զարգացման հիմքը, ստրուկների ազատագրումը։ Նրան է պատկանում դեմոկրատիայի հիմնական նպատակների ձևակերպումը. «Ժողովրդի կողմից ստեղծված կառավարությունը ժողովրդինն է և ժողովրդի համար է»։ Նրա նախագահության օրոք կառուցվեց միջմայրցամաքային երկաթուղին՝ դեպի [[Խաղաղ օվկիանոս]], ընդարձակվեցին նորաստեղծ բանկային համակարգի ենթակառուցվածքները, լուծվեց գյուղատնտեսական խնդիրը։ Սակայն պատերազմի ավարտից հետո երկրի առջև ծառացան բազմաթիվ խնդիրներ, այդ թվում ազգի համախմբումը և սևամորթների ու սպիտակամորթների իրավունքների հավասարեցումը։ Մասամբ այդ խնդիրներն այսօր էլ կանգնում են ամերիկյան հասարակության առջև։ Լինքոլնի սպանությունից հետո Միացյալ Նահանգների տնտեսությունը երկար ժամանակ շարունակեց մնալ աշխարհի առավել արագ զարգացող տնտեսությունը, ինչը թույլ տվեց երկրին 20-րդ դարասկզբին լինել համաշխարհային լիդեր։ Շատ ասպարեզներում նրա առանձին որակները թույլ էին տալիս համախմբել կառավարության ուժերը և վերամիավորել երկիրը։ Լինքոլնն ապրում էր խիստ բարոյական սկզբունքներով, ուներ հումորի զգացում<ref>[http://www.day.kiev.ua/78173/ Авраам ЛИНКОЛЬН. Честный, добрый и упрямый «старина Эйб» /ДЕНЬ/<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>, բայց հակված էր և ուժեղ մելամաղձության։մելամաղձության<ref>Авраам Линкольн: «Я самый жалкий из всех живущих. Если то, что я чувствую, разделить на весь род человеческий, на земле не останется ни одной улыбки. Стану ли я лучше — не знаю. Боюсь, что нет, и это ужасно. Оставаться таким, как есть, невозможно. Я должен умереть или стать лучше…» [http://www.lossofsoul.com/DEPRESSION/Greats/introduction.htm Высказывание есть на этом сайте]</ref><ref>Г.Уитни: «Ни одна черта характера мистера Линкольна не была столь очевидной, как его таинственная и глубокая меланхолия»</ref><ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. — Москва : Молодая гвардия, 1961. — 700 с, стр.94 ''Джон Т.Стюарт видел в Линкольне безнадёжную жертву меланхолии. Генри К.Уитни, коллега Линкольна, писал: «Я… увидел Линкольна в углу, он сидел одиноко. Его лицо омрачалось глубокими горестными переживаниями».''</ref>։ Մինչև այսօր նա համարվում է Միացյալ Նահանգների ամենաինտելեկտուալ նախագահներից մեկը։ Ի նշան ամերիկացի ժողովրդի երախտագիտության Վաշինգտոնում կանգնեցվել է հուշարձան՝ նվիրված Աբրահամ Լինքոլնին, որպես Միացյալ Նահանգների պատմական զարգացմանը նպաստած չորս նախագահներից մեկի։<ref>Имеются в виду [[Вашингтон, Джордж|Джордж Вашингтон]], [[Джефферсон, Томас|Томас Джефферсон]], Авраам Линкольн, [[Рузвельт, Франклин|Франклин Рузвельт]]</ref>