«Միաստվածություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
ավելացվեց Կատեգորիա:Կրոնական փիլիսոփայություն ՀոթՔաթ գործիքով |
No edit summary |
||
Տող 1.
Միաստվածության հասկացությունը մեծ մասամբ [[բազմաստվածություն|բազմաստվածության]] և [[համայնաստվածություն|համայնաստվածության]] կրոնների հետ հակադրվելիս է բացատրվել, և եզրածածկ միացում ունի ուրիշ [[միասնական]] հասկացությունների, ինչպես [[միարմատություն|միարմատության]] հետ։
Մինչ միաստվածությունը իր ներքո կրոնների ինքնանկարագրությունն է, նման ինքնանկարագրություն գոյություն չունի բազմաստված կրոնների համար՝ միաստվածությունը իրեն հաստատում է բազմաստվածության հակառակելով, սակայն բազմաստվածությունը նույն վիճական գործիքից չի օգտվում, քանի որ լի աստվածներ պաշտելով հանդերձ պարունակում է երկնային միասնության
Իբր միաստված կրոնները նաև կարող են երկնային բազմության հասկացություններ ներառել։ Օրինակ՝ Երրորդության մեջ Աստված է մեկ է՝ երեք անձնական տարածություններում (Հայր, Որդի և Սուրբ Հոգի)։ Նաև, մեծ մասամբ քրիստոնեական եկեղեցիները ուսուցանում են, որ Հիսուսը Հիպոստատիկ միություներկու բնություն է (երկնային և մարդկային), ամեն մեկը այդ բնության լրիվ հատկանիշներով, առանց այդ հատկանիշների խառնում։ Այս տեսակետը բոլոր քրիստոնյաներ չեն կիսում, նշելիորեն՝ արևելյան ուղղափառությունարևելյան ուղղափառ եկեղեցիները։ Թեև քրիստոնեական աստվածաբանությունը պաշտամունքը վերապահում է Երկնայինի համար, Հիսուսի երկնային բնույթի և ոչ մայդկային բնույթի պաշտամունքի տարբերության հասկանալը կարող է դժվար լինել ոչ-քրիստոնյաների համար։ Կաթոլիկ եկեղեցու քրիստոնյաները ակնածում են սրբերին (ինչպես Մարիամին), որպես մարդիկ որոնք տեսարժան հատկանիշների տեր էին, ծայրահեղությամբ ապրեցին իրենց հավատքը Աստծուն, և շարունակելու են Սրբերի միջնորդումօգնել ուրիշների փրկության
== Աղբյուրներ ==
|