Հին ժամանակներից հայերը կազմելով խոշոր համայնքներ բնակվել են ժամանակակից Ուկրաինայի տարածքում։ Կամենեց-Պոդոլսկի քաղաքում հայերը բնակվել են [[11–րդ դար|11-րդ դարից]]։ [[17–րդ դար|17-րդ դարում]] քաղքումքաղաքում կար 1200 ընտանիք հայ ընտանիք<ref>{{cite web|url=http://hpj.asj-oa.am/1229/1/1968-2%28233%29.pdf|title=Армянские архитектурные памятники в горо։ де Каменец-Подольске|publisher=Историко-филологический журнал № 2 . pp. 233-243.|work=|date=1968|author=С. Шкурко|accessdate=2012-11-17|archiveurl=http://www.webcitation.org/6DWqsNkCC|archivedate=2013-01-09}}</ref>։ Կազմելով քաղաքի բնակչության զգալի մասըմասը՝ հայերը նեքաշվելներքաշվել են նրա մշակութային, տնտեսական և ռազմական կյանքի մեջ։ Քաղաքի պաշտպանությանը մասնակցելուց բացի հայկական համայնքը մասնակցել է քաղաքի ամրաշինական կառույցների ստեղծման և սպասարկմանը։ Ամրության մի մասըմասը՝ «Հայկական բաստիոն» անունով, պահպանվել է մինչև մեր օրերը<ref>{{книга
|автор = А. Е Тер-Саркисянц
|заглавие = История и культура армянского народа:
Տող 65.
}}</ref>։
Բաստիոնի կառուցման ճիշտ ծամանակըժամանակը հայտնի չէ։ Միայն հայտնի է, որ դա եղել է 16-րդ դարից առաջ։ Ամրությունը գտնվում է Ամրոցի կամրջից վեր երրորդ դարատափի վրա, որը գերիշխող դիրք ունի Հին քաղաքի հրվանդանային հատվածի վրա։ 17-րդ դարի սկզբին բաստիոնը արդեն լուրջ վնասվածքներ ուներ։ 17-րդ դարում կատարվել են վերականգնման և արդիականացման աշխատանքներ։ [[18–րդ դար|18-րդ դարի]] 30-ական թվականներին Հայկական բաստիոնում կառուցվել են հողապատնեշներ, որոնք շուտով ճարտարագետ Կ․ Դալկեն վերակառուցել է քարով։ Վերին հատվածում վերջին վերակառուցողական աշխատանքները կատարվել են 18-րդ դարի 60-ական թվականներին։ Կառույցը հին տիպի բաստիոններից է՝ ոչ մեծ ելման բութ անկյունով։ Կառուցված է քարից, տեղադրված է ժայռի վրա։ Հատակագծում վեցանկյան տեսք ունի, որը բաց է արևելյան՝ քաղաքի կողմից։ Արտաքին հարթությունները դրական թեքություն ունեն։ Պատերի բարձրությունը փոփոխական է, ամենաբարձրը արևմտյան մասում է՝ 12 մետր ժայռի հիմքից<ref name="Жариков">{{книга
|автор = Н. Л. Жариков
|заглавие = Памятники градостроительства и архитектуры Украинской ССР:
