«Ռոյ Օրբիսոն»–ի խմբագրումների տարբերություն

«Come Back to Me My Love» և «Come Softly to Me» երգերի թողարկումից հետո՝ [[1960]] թվականի ապրիլին, Օրբիսոնը և մելսոնը գրում են «Only The Lonely» երգը , որը դառնում է Ռոյի առաջին հայտնի հիթը։ Երգը թողարկվել է «Here Comes that Song Again» սինգլի «Բ» կողմում։ Այդ գրավում է երկրորդ տեղը՝ ամերիկյան, և առաջին տեղը՝ անգլիական, հիթ շքերթում։ «Only the Lonely» ստուդիայում առաջին երիգի թողարկումով պարզվեց նրա ձայնի հզորությունը և ունիկալությունը<ref name=rockabillyswing>[http://www.rockabillyswing.ru/heroes/13roy/roy.htm Большой «О»] ''«Рокабиллисвинг»''. Проверено 6 октября 2008. {{ref-ru}}</ref>։ Սկզբում Ռոյը և Մելսոնը որոշել էին վերցնել Էլվիս Փրեսլիի և «[[The Everly Brothers]]»-ի երգերը, բայց հետո նրանք հրաժարվում են այդ երգերը վերցնել իրենց երգացանկում, որի արդյունքում երգը կատարեց Ռոյը։ Ըստ ականատեսների հիշողությունների, երբ Փրեսլին առաջին անգամ լսեց «Only the Lonely»՝ Ռոյի կատարմամբ, նա գնեց սկավառակների մի ամբողջ հավաքածու, որպեսզի նվիրի ընկերներին<ref name="amburn98">Amburn. Page 98.</ref>։ Ջոն Լենոնը ռադիոյով լսելով «Only The Lonely»-ն՝ գրում է «Please Please Me» երգը։ «Please» բառի կրկնակի ձևը Ջոնի մտքում հղացավ այն ժամանակ, երբ նա լսեց Բինգ Քրոսբիի «Խնդրում եմ լսիր իմ խնդրանքները» երգը<ref name=pleaseme>[http://music-facts.ru/song/The_Beatles/Please_Please_Me/ Факты о песне «Please Please Me»] Проверено 16 сентября 2010. {{ref-ru}}</ref>։ Ինչպես գրում է երաժիշտի կենսագիր Ալան Կլեյսոնը, երգի [[ֆալցետ]]ում Օրբիսոնը կարողացել է վերցնել ամենաբարձր նոտաներից մեկը՝ սոլ-դիեզը, որը «դուրս է եկել նրա կոկորդից, և նույնիսկ ավելի խորքից»<ref>Clayson, Alan. Page 76-77.</ref>։ Ֆոստերը հիշում է. ''«Նա արեց դա և բոլորը զարմանքից քարացել էին: Մինչև հիմա երբեք նման բան չէի լսել»''<ref name="escott"/>։ Պարզվեց, որ Ֆրեդ Ֆոստերը հեռատես է. Ռոյը տիրապետում էր ոչ միայն դիապազոնին, բայց և անհավանական ուժով անելիք չուներ դեցիբելի հետ<ref name=rockabillyswing />։ Մելսոնը հանդիսանում էր Անիտի Քեր վոկալային խմբի դիրիժորը, նա երգում էր «դամ-դամ-դամ-դամմի-դու-ուա» երաժշտությունը<ref name=rockabillyswing />։ Բայց երգչի փխրուն ձայնը անսովոր էր, ինչ որ տեղ նաև ծանր, որով կատարում էր երիտասարդական բալլադներ, որոնցից մի քանիսը մնացել էին երգչախմբի ետին պլանում։ Այդ ժամանակ Ֆոստերը և ստուդիական ձայնառեժիսոր [[Բիլլ Պորտեր]]ը Օրբիսոնին արգելափակում են բաճկոնի և վերարկուի հետ<ref name=rockabillyswing />։ Այդպես նրանք մեծացրել են ստուդիայում մեկուսացված ձայների քանակը և Պորտերը «գործածել է» վոկալը ավելացնում է խտությունը [[ռեվերբերացիա]]յի շնորհիվ։ [[1960]] թվականի ամռանը «Բիլլբորդ»-ում «Only The Lonely» երգը գրավում է երկրորդ հորիզոնականը, որից հետո Օրբիսոնը ու Ֆոստերը տեղափոխվում են Նաշվիլ<ref name=rockabillyswing />։ [[1999]] թվականին երգը նրանց երաժշտական մրցանակ է բերում՝ Ձայնագրությունների մշակույթի և գիտության ազգային ակադեմիայի կողմից, իսկ [[2004]] թվականին այն ''«[[Բոլոր ժամանակների 500 լավագույն երգերը, ըստ Rolling Stone ամսագրի]]»''-ում գրավում է 232-րդ հորիզոնականը։ [[1961]] թվականին րբիսոնը ավարտում է իր շրջագայությունը ԱՄՆ-ում՝ Պետսի Քլայնի հետ, և [[Դիկ Քլարկ]]ի կողմից ստանում է հրավեր՝ մասնակցելու «''American Bandstand''» երաժշտական շոուին։ Հետագա սինգլերը, որոնք գրել են Օրբիսոնը և Մելսոնը հիթ շքերթներում ունենում են հաջողություններ. «Blue Angel» ([[1960]] թվական, ԱՄՆ՝ 9-րդ հորիզոնական, Անգլիա՝ 11-րդ), «Leash» ([[1962]] թվական, ԱՄՆ՝ 25-րդ հորիզոնական), «Blue Bayou» ([[1963]] թվական, ԱՄՆ՝ 5-րդ հորիզոնական, Անգլիա՝ 3-րդ) «Claudette» և «I’m Hurtin'» ([[1961]] թվական, ԱՄՆ՝ 25-րդ հորիզոնական)<ref name="whitburn470">Whitburn (2004). Page 470.</ref>։ [[1988]] թվականին «Rolling Stone» ամսագրին տված հարցազրույցում Ռոյը հիշում էր. ''«Ինձ դուր է գալիս իմ սեփական ձայնի հնչողությունը և ես կարծում եմ, որ երբեք ոչինչ չի փոխվի և ես կշարունակեմ երգել՝ ինչպես հիմա: Մտածում եմ, որ ինչ որ տեղ «Ooby Dooby» և «Only the Lonely»» երգերի աշխատանքների ժամանակ իմ ձայնը լավ է հնչել»''<ref name="rockhall">{{cite web

| author =

| url = http://www.rockhall.com/inductee/roy-orbison

| title = Рой Орбисон

Ես հավատում են, որ մենք պետք է ավելի մանրակրկիտ ուսումնասիրենք կոմպոզիցիաների տեխնիկան և երաժշտական ոչաբանությունը, ինպես դա անում էինք դպրոցում, երբ ուսուցիչը մեզ ասում էր. «Դուք պետք է անեք դա հետևյալ եղանակով»: Ես հետևում էի այդ սկզբունքներին: Բայց իմ կյանքի ողջ ընթացքում ես դա արել եմ՝ չիմանալով դա ճիշտ է, թե ոճ: Երբեմն իմ երգերի կառուցվածքի մեջ ներառում էի կրկներգ, որը կատարում էր երգչախումբը, իսկ երբեմն դա ամենևին էլ...Բայց բոլորը, որը կարող եմ ես ընդգրկել երգի կառուցվածքի մեջ, անում եմ դա երգը գրելուց հետո: Միայն ձայնն է ինձ թվում կենդանի և հետևողական<ref name="nswhof">{{cite web

| author =

| url = http://www.nashvillesongwritersfoundation.com/l-o/roy-orbison.aspx

| title = Roy Orbison

[[1987]] թվականին Օրբիսոնը ընդունվում է «[[Ռոքնռոլի փառքի սրահ]]»<ref name="rockhall"/><ref name="nswhof">{{cite web

| author =

| url = http://www.nashvillesongwritersfoundation.com/l-o/roy-orbison.aspx

| title = Roy Orbison