«Գևորգ Չաուշ»–ի խմբագրումների տարբերություն

1905 թ.-ին Եղսոն փախչում է իր տանից և Ստեփան վարդապետին ուղարկում է Գևորգի հետ հանդիպման։ Եղսոն որոշել էր կյանքին վերջ տալ, քանի որ առանց Գևորգի իր կյանքն իմաստ չուներ, բայց ուզում էր մինչ կյանքին վերջ տալը տեսնել Գևորգին։ Գևորգը միանգամից մերժում է առաջարկը, բայց Գալեն ու Հագեն խնդրում են տեղի տալ աղջկան։ Գևորգն համաձայնվում է, ու հենց այդ օրն էլ հարսանիք են անում։ Բոլոր ֆիդայական օրենքներին հակառակ Գևորգն ամուսնանում է այն աղջկա հետ, որին սիրում էր դեռ շատ վաղուց։

 

 

{{քաղվածք|Եղսո, իմ ընկերների նվիրած ատրճանակն ամենաթանկ նվերն է։ Հայդուկի զենքը խիզախ ոգի է սիրում։ Այդ սուրբ զենքով խփիր թշնամուն, խփի'ր, որտեղ էլ որ լինի։ Իսկ եթե ստեղծվի վիճակ, երբ կարող ես թշնամու ձեռքն ընկնել, չվարանես, ատրճանակի փողը քունքիդ մոտեցնել...|Գևորգ Չաուշ<ref name=Indz_bah_tveq_14>Ս. Կ. Պողոսյան, Կ. Ս. Պողոսյան «Ինձ բահ տվեք...», էջ 391-393</ref>}}