«Մասնակից:ԱշոտՏՆՂ/2»–ի խմբագրումների տարբերություն

Չնայած նրան, որ 460-470-ական թվականներին կաթողիկոսի նստավայրը տեղափոխվել է [[Դվին]]<ref>{{cite journal|last1=Harutyunyan|first1=Arsen|title=Հայրապետական աթոռի` Վաղարշապատից Դվին տեղափոխման հարցի շուրջ [About Transfer of the Patriarchal Throne to Dvin from Vagharshapat]|journal=Patma-Banasirakan Handes|date=2013|issue=3|page=171|url=http://hpj.asj-oa.am/5900/|publisher=Armenian Academy of Sciences|location=Yerevan|language=hy|issn=0135-0536}}</ref> or 484,<ref>{{cite book|last=Ferguson|first=Everett|title=Encyclopedia of Early Christianity|volume=1|year=1999|publisher=Routledge|location=New York|isbn=978-0-8153-3319-7|page=227|edition=2nd|authorlink=Everett Ferguson|author2=McHugh, Michael P. |author3=Norris, Frederick W. }}</ref><ref>{{cite book|title=The Orthodox Christian World|year=2012|publisher=Routledge|location=Oxon|isbn=978-1-136-31484-1|page=47|editor=Casiday, Augustine}}</ref> տաճարը երբեք չի կորցրել իր կարևորությունը, և մնացել է «Հայ եկեղեցու մեծագույն սրբավայրերից մեկը»{{sfn|Mnatsakanian|1987|p=154|ps=: "Со дня своего основания, независимо от того, был ли храм кафедральной церковью католнкосата Армении или же католикосы находились в других местах, этот памятник вплоть до XX века являлся одной из величайших святынь армянской церкви..."}}: Նախքան 15-րդ դարը արված վերջին հայտնի վերանորոգումները արել են կաթողիկոս [[Կոմիտաս Ա Աղցեցի]]ն 618 թվականին ՛(ըստ [[Սեբեոս]]ի) և Ներսես Գ Տայեցին<ref name="Hewsen"/><ref name="csufresno"/>: Հետագա անտեսման տարիների տաճարը վիճակը այնքան էր վատացել{{sfn|Adalian|2010|p=299}}, որ արքեպիսկոպոս [[Ստեփանոս Օրբելյան]]ը 1300 թվականին գրել է իր նշանավոր «Ողբ ի դիմաց Կաթողիկէին» պոեմը{{efn-ua|The complete title is "Allegorical prosopopoeia on the Holy Cathedral at Vagharshapat"{{sfn|Hacikyan|Basmajian|Franchuk|Ouzounian|2005|p=536}} («Բան բարառնական ոդեալ դիմառնաբար ի դիմաց Վաղարշապատու ս. Կաթուղիկէին» ''Ban barařnakan vodeal dimařnabar i dimats Vagharshapatu s. Katoğikein''). It was first printed in [[Nor Nakhichevan]] in 1790, later in [[Kolkata]] in 1846 and in [[Tiflis]] in 1885.<ref>{{cite journallabel|last=Grigorian14|first=G. M.|title=Ստեփանոս Օրբելյան [Stepanos Orbelian]|journal=[[Patma-Banasirakan Handes]]|year=1976|issue=4|publisher=[[Armenian Academy of Sciences]]|location=Yerevan|url=http://hpj.asj-oa.am/2668/|language=hy|page=162}}</ref>ԺԴ}}: Պոեմում, որը նկարագորւմ է Հայաստանի և Կիլիկյան Հայաստանի վրա մոնղոլական և մամուլական հարձակումների հետևևանքները, Օրբելյանը Էջմիածնի տաճարը բնութագրում է․․․In the poem, which tells about the consequences of the Mongol and Mamluk invasions of Armenia and [[Cilician Armenia|Cilicia]], Orbelian portrays the Etchmiadzin Cathedral "as a woman in mourning, contemplating her former splendor and exhorting her children to return to their homeland [...] and restore its glory."{{sfn|Hacikyan|Basmajian|Franchuk|Ouzounian|2005|pp=535–536}}