'''Սալբի''', [[Րաֆֆի|Րաֆֆու]] անդրանիկ վեպը:վեպը։ Վեպը գրվել է [[1855]] թվականին գրաբարով, սակայն հետագայում Րաֆֆին այն վերամշակել է և փոխադրել աշխարհաբարի:աշխարհաբարի։ Առաջին հատորը լույս է տեսել [[1911]] թվականին [[Վիեննա]]յում, իսկ երկրորդ և երրորդ հատորների բնագրերը առ այսօր մնում են անհայտ:անհայտ։
== Ընդհանուր նկարագիրը ==
«Սալբի» վեպի գաղափարական էությունը կազմում է ազգային ազատագրության հարցը:հարցը։ Վեպի հերոս Ռուստամը, որ ձեռք է բարձրացնում բռնապետութթյան վրա, ըստ հեղինակի ազատ բնության և մարդկային անարդար կյանքի ծնունդ է:է։ Ռուստամին և հայ առաջավոր կնոջ պատկերը ներկայացնող Սալբուն հակադրված են հայ հոգևորականությունը, վաճառականությունը և պարսիկ խաների հլու ծառա տեր-Մարուքը, տեր-Մարկոսը, ռես Վասակյանը, Սոլոմոն-բեկ Ավազակյանցը և ուրիշներ:ուրիշներ։ Սրանք բոլորն իրենց դասակարգային էությամբ դաշնակից են պարսկական ֆեոդալական-բարբարոսական իշխանության հետ և վայելում են նրա հովանավորությունը:հովանավորությունը։
«Սալբի» վեպը ռոմանտիկական ստեղծագործություն է:է։ Նրանում կերպարները կառուցված են դրական և բացասական, ներքին և արտաքին հատկանիշների բացարձակ հակադրությամբ:հակադրությամբ։ Վեպի սյուժետային դրությունները ևս ռոմանտիկակակն են, նրանք բացառիկ են գերբնական և պարուրված առասպելական խորհրդավորությամբ:խորհրդավորությամբ։ Վեպում գործողությունները դինամիկ են:են։ Հեղինակի երևակայությունը ծնել է աշխույժ տեսարաններ, որոնք տրված են ճոխ նկարագրություններով:նկարագրություններով։
== Տես նաև ==
Տող 24.
== Աղբյուրներ ==
* Հայ գրականության պատմություն, երկրորդ գիրք, Երևան, 1950 թ., էջ 81-83:83։
