«Մարոկկո»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մարոկկոն լեռնային երկիր է։ Գերակշռում են միջին բարձրության և բարձր լեռները, սարավանդները բարձրադիր հարթավայրերը։ Հարավ-արևմուտքից հյուսիս-արևելք ձգվում է Ատլասի լեռնային համակարգը՝ Բարձր Ատլասը (բարձրությունը՝ 4165 մ, Թուբկալ լեռ, Մարոկկոյի ամենաբարձր կետը), Միջին Ատլասը, Անտիատլասը, հյուսիսում, [[Միջերկրական ծովիծով]]ի երկայնքով՝ էր Ռիֆ լեռները, Ատլանտյան ափին՝ Գարբ, Աբդա, Աուս դաշտավայրերը, հյուսիս-արևմուտքում՝ Մարոկկոյական Մեսետայի հարթավայրերն ու սարավանդները։ Հյուսիս-արևելքում խոշոր շոթերի գոգավորություններով Ալժիրա-Մարոկկոյական Մեսետան է (1100—1200 մ)։ Ատլասից հարավ տարածված քարքարոտ սարավանդները Սահարայում փոխարկվում են քարքարոտ հարթավայրերի։

Կան ֆոսֆորիտների, քարաղի, պղնձի, ցինկի[[ցինկ]]ի, կապարի, երկաթի[[երկաթ]]ի, կոբալտի[[կոբալտ]]ի, քարածխի, նավթի[[նավթ]]ի և գազի[[գազ]]ի հանքավայրեր։

Մարոկկոյի մեծ մասն ունի մերձարևադարձային, հյուսիսում՝ միջերկրածովյան կլիմա (հուլիսի[[հուլիս]]ի միջին ջերմաստիճանը՝ 24—28°C, հունվարինը[[հունվար]]ինը 10—12°C)։ [[Ատլանտյան օվկիանոսինօվկիանոս]]ին հարող շրջաններում կլիման ավելի մեղմ է, երկրի հարավում և հարավ-արևելքում՝ չորային։ Տարեկան տեղումները ափամերձ շրջաններում և լեռներում մոտ 1000 մմ են, հարավում՝ մինչև 200 մմ, Սահարային հարող շրջաններում՝ մոտ 100 մմ։ Երկրի հարավային շրջաններում հաճախակի են ավազային փոթորիկները։

Ափամերձ հարթավայրերում և միջլեռնային հովիտներում տարածված են ավազային, կավավազային ու կավային առավել բերրի սևահողերը։ Լեռներում գերակշռում են լեռնաանտառային գորշ, ծայր հարավում՝ անապատային հողերը։ Անտառները գրավում են երկրի տարածությաև 12%-ը և պահպանվել են լեռներում ու երկրի հյուսիս-արևմուտքում։ հիմնական ծառատեսակներն են կաղնին, խցանակաղնին, մայրին, գաճաճ արմավենին, սոճին։ Մեծ տարածում ունեն մակվիսի ու կենսածառի թփուտևերը։ Չոր տափաստանները և կիսաանապաաևերը ծածկված եև ալֆա խոտով, աղուտները օշանով։ Կենդանական աշխարհը խիստ տուժել է մարդու տնտեսական գործունեության հետևանքով և համեմատաբար աղքատ է։ Կան նապաստակ, [[վարազ]], շնագայլ, կապիկ, բորենի, [[հովազ]], [[լուսան]] ևնև այլն, լեռնային գետերում՝ կարմրախայտ։ Տարածվածե ն կրծողները, սողունները, երկկենցաղները։ Առափնյա ջրերը հարուստ են ձկներով։ Բուսական և կենդանական աշխարհի պահպանման նըպատակով ստեղծվել են արգելանոցներ, ազգային պարկեր (Թուբկալ, Թազեկա)։