«Սոնետ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ Ռոբոտը ավելացնում է․: br:Sonedenn
No edit summary
Տող 1.
'''Սոնետ''' ([[իտալերեն]]` ''sonetto'', ''sonare'' - հնչել) - բանաստեղծության կառուցման կայուն ձևերից մեկը։ Բաղկացած է 14 տողից` սկզբու,սկզբում երկու քառյակ ([[կատրեն]]) և վերջում երկու եռատող ([[տերցետ]])։
 
Սոնետի [[հանգ]]ավորման ձևերը շատ բազմազան են։ Ամենից բնորոշն այն ձևն է, երբ սոնետի քառյակներն ունենում են երկու ընդհանուր հանգ, որոնք տողերն իրար են կապում օղակաձև կամ խաչաձև հանգավորումով։ Իսկ եռատողերի մեջ հանդես է գալիս երեք հանգային վերջավորություն` ամենատարբեր դասավորությամբ։ առանձին դեպքերում էլ սոնետը կարող է ունենալ երեք քառյակ և մեկ եզրափակիչ երկտող։
Տող 30.
 
Ընդհանրապես հայ գրականության մեջ սոնետի բանաստեղծական կուլտուրան արմատավորվեց շնորհիվ Վահան Տերյանի, [[Միսաք Մեծարենց]]ի, [[Վահան Թեքեյան]]ի, [[Եղիշե Չարենց]]ի և այլոց։ Սոնետը սիրված ձև է եղել հատկապես արևմտահայ պոեզիայում, ուր նրա անունը բառացի թարգմանել և անվանել են «Հնչյակ»։<ref>{{cite book|author=Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան|title=Գրականագիտական բառարան|publisher=«Լույս»|location=Երևան|year=1972|page=էջ 261-263}}</ref>
 
 
 
== Արտաքին հղում ==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Սոնետ» էջից