'''Հեկատեոս Միլեթացի''' (Միլետացի, Έχατατος ό Μιλήσιος)[[Մ.թ.ա. (540|մ.թ.ա. մոտ [[540]]—մ-[[Մ.թ.ա. 489|մ.թ.ա. մոտ [[489]]), ավագ [[լոգոգրաֆ]]ներից ամենանշանավորը։ Գրել Է «Ծագումնաբանություն» (4 գիրք) և «Երկրի նկարագրություն» (2 գիրք) աշխատությունները։ Առաջինը հույն դիցաբանական հերոսների [[տոհմագրություն]]ն Է, փորձել Է հերոսների ծագումնաբանությունը դարձնել ճշմարտանման։ «Երկրի նկարագրություն»-ում շարադրել Է իր բազմաթիվ ճանապարհորդություններից ստացած տպավորություններն ու դիտումները, նկարագրել [[Եվրոպա]]ն և [[Ասիա]]ն, տվյալներ հաղորդել (որոնք հետագայում օգտագործել են [[Դիոդորոս Սիկիլիացին]] և, հատկապես, [[Ստրաբոն]]ը) հնագույն ժամանակաշրջանում [[Հայկական լեռնաշխարհ]]ում ապրած ցեղերի մասին։ Երկին Հեկատեոս Միլեթացին կցել Էր աշխարհագրական առաջին [[քարտեզ]]ներից մեկը։ Հեկատեոս Միլեթացու գործերից միայն պատառիկներ են հասել մեզ, մեջբերումների և վկայակոչումների ձևով, հետագա հեղինակների գործերում։ Հեկատեոս Միլեթացու աշխատությունները կարևոր նշանակություն են ունեցել դասական [[պատմագրություն|պատմագրության]] ([[Հերոդոտոս]], [[Թուկիդիդես]], [[Քսենոփոն]]) ստեղծման գործում։
